W 1879 roku Szkot, James Augustus Henry Murray podjął się stworzenia słownika języka angielskiego. Ogrom pracy skłonił go do poszukania sobie współpracowników. W tym celu za pośrednictwem księgarni i bibliotek rozpowszechniał ulotki, w których namawiał czytelników do przesyłania mu cytatów zawierających wyrazy zarówno języka codziennego, jak i słowa rzadkie, przestarzałe, nowe, dziwne albo użyte w dziwny sposób. Murray spotkał się ze sporym odzewem, ale jeden z czytelników szczególnie się zasłużył dla powstania słownika.
Tajemniczy współtwórca słownika
Druk Oxford English Dictionary został zakończony w 1928 roku. W 12 tomach powstałego słownika znalazło się prawie 415 tys. wyrazów. Dla ich zilustrowania posłużono się 1,8 miliona cytatami. Swój wielki udział w powstaniu publikacji opisującej zasób słowny języka angielskiego miał pewien amerykański chirurg wojskowy, William Chester Minor. Jego wielką pracę bardzo mocno docenił autor publikacji James Murray i jak sam powiedział:
Dzięki samym cytatom opracowanym przez Minora autorzy słownika mogliby z łatwością zilustrować ostatnie cztery wieki rozwoju angielszczyzny.
W 1891 roku Murray postanowił poznać człowieka, który tak bardzo dopomógł przy powstaniu słownika. Napisał do W. C. Minora i zaprosił go do siebie. Ten odpowiedział, że nie może przyjąć zaproszenia, ale bardzo chciałby zaprosić Murraya w swoje progi. Po dotarciu na miejsce spotkania autor słownika dowiedział się, że jego najcenniejszy współpracownik jest pacjentem szpitala dla psychicznie chorych kryminalistów Broadmoor.
Od chirurga do pacjenta szpitala psychiatrycznego
William Chester Minor był chirurgiem wojskowym w Armii Unii. W wieku 33 lat pojawiły się u niego objawy choroby psychicznej. Wkrótce trafił do szpitala psychiatrycznego. Po 3 latach leczenia czuł się na tyle dobrze, że opuścił szpital i wyjechał do Londynu. Jednak choroba wróciła i 17 lutego 1872 roku Minor zastrzelił przypadkowego mężczyznę, który szedł do pracy. Minorowi wydawało się, że mężczyzna go śledził.
Po uniewinnieniu z powodu choroby psychicznej Minor został osadzony w szpitalu w Broadmoor. Jako niegroźny pacjent miał dużą swobodę. Kupował dużo książek, zbierał rzadkie pierwsze wydania i bardzo dużo czytał. Kiedy trafił na jedno z ogłoszeń Murraya, który szukał pomocy przy tworzeniu słownika, bardzo zaangażował się w to dzieło.
Kiedy w 1910 r. do Winstona Churchilla dotarły informacje, że Minor jest źle traktowany w szpitalu w Broadmoor, nakazał on deportację chorego do Stanów Zjednoczonych. Minor był hospitalizowany i leczony w Connecticut, gdzie zmarł w 1920 roku.
Komentarze
Zgłoś do moderacji