Piknik Rodzinny w Edynburgu – konkursy, koncerty i dużo zabawy

Średnio mnie interesuje twoja hojność. :p

#5 pytanie teoretyczne Judasz

Czy gdyby zamiast konsula, gacie zdjela pani premier Finlandii bardziej by cie to zainteresowalo?

aha, wiedzialem

to ma podtekst polityczny

sklaniasz sie bardziej ku socjaldemokracji.

A ile to kosztuje żeby Pani premier była tak uprzejmą?

Oktarynko, nie nazywaj dochodzeniem zwykłego sprawdzenia na trzech stronach, kto zacz, wszak ten pan był już konsulem w UK (Manchester), więc zainteresowało mnie, dlaczego wraca na Wyspy jak bumerang, a poleganie na wiadomościach emito, to jak śmiganie w gatkach Judasza na głowie ;) - nie dalej jak wczoraj emito schwytało zabójcę, osadziło i wydało wyrok, szybciej nawet od brytyjskiego sądu. ;p Ja rozumiem, że znacznie fajniej jest np. ponarzekać na pracę konsulatu i takie tam, ona przecież bezosobowo "samosię" organizuje. ;)

Oktarynko, mam -bo wolno mi mieć- uczulenie na urzędników kręcących się na karuzeli stanowisk, wieszających na płotach placówek w bezludnych dzielnicach Londynu "wystawy", mające przybliżać polską-angielskie związki historyczne sikającym psom (radośnie donosiło o takich wystawach "sobie a muzom" emito, oczywiście w innym, bardziej entuzjastycznym tonie ;) ), i podejmujących działania głównie ku swojemu zadowoleniu. Patrzenie urzędnikom na ręce to powinność obywatela, i gdy tak sobie czytałem wikipedyczną notkę, autentycznie zaciekawił mnie ten projekt sprzed lat (1956.pl). Wszedłem i zobaczyłem jakieś kotły. :(

Zastanawia mnie, dlaczego zleceniodawcy takich projektów, jak 1956 szybko tracą nimi zainteresowanie, niwecząc czyjąś pracę, i podważając jej sens. Historycznie o Węgrach wiemy na ogół tyle, że mają duże, płytkie jezioro i lubią paprykę. Zamiast ukatrupiać i spuszczać w toalecie, gdy wygaśnie ważność domeny za 50 zł i kolejne twarze zmienią się u żłobu, warto więc może rozwijać - co akurat nie jest uwagą bezpośrednio do konsula, a do środowiska zawodowego, w którym się obraca. Nie ufam skubańcom i już. ;p

Nie ufam skubańcom i już.

Mało kto ufa- poza wyborcami. Pytanie czy warto podsycać swoje frustracje wnikając w sprawy, których rozwiniecie łatwo zgadnąć…? Czy mamy na nie inny wpływ niż wybory? (jedyny alternatywny jaki mi przychodzi do głowy to zebrać się w kupę i skopać komuś… coś ;p)

Sokole,

mam poważny dylemat. Chętnie zobaczyłbym pana prezydenta RP paradującego w gatkach na głowie, i w związku z tym nie wiem, jak określić się politycznie. :( Narodowy katolik? Prawdziwy Patriota? Agent Mosadu? Zakamuflowana opcja ideologii LGBT?

Może byłoby bezpieczniej skupić uwagę na biało-czerwonych pantalonach pani Pawłowicz? Wiadomo: praworządne sądy ostoją demokratycznego państwa?

Za cholerę nie wiem, jak siebie ugryźć. ;(

Jakąż znowu frustrację, oktarynko? Moją wczorajszą frustrację widziałaś na filmiku, ;) mam też frustrację przedwczorajszą, ale ci oszczędzę, ;) a dzisiaj nawet nie zdążyłem się sfrustrować, bo szczęśliwie rozpadało się dopiero w drodze powrotnej. ;)

To nie frustracja - to rozczarowanie.

#12 bo widzisz, ty koncentrujesz sie bardziej na efekcie koncowym, w tym przypadku majtkach na glowie.

Ja natomiast, w przypadku pani premier ciekawy jestem bardziej samego procesu zdejmowania.

@13 wybacz, w mój tok myślenia wkradła się się nadinterpretacja. Mianowicie, że długotrwałe i częste rozczarowanie płynnie i, często niezauważalnie, przechodzi w frustrację.

(Życzę sobie frustracji podobnych do Twoich ;)