Wyjeżdżasz do pracy do Wielkiej Brytanii? Zobacz, czy znajdziesz czas na odpoczynek! Do najbardziej zapracowanych narodów świata należą Koreańczycy i Polacy (pomimo naszych słynnych „długich weekendów”). Całkiem długo pracują Brytyjczycy, tam tydzień pracy maksymalnie wynosić może nawet 48 godzin. Francuzi na tym tle z 35 godzinnym tygodniem pracy jawią się jako osoby szczęśliwe i wyspane, mające czas na pracę i na przyjemności.
Przykład Francji
W latach dziewięćdziesiątych pojawiła się w Europie Zachodniej tendencja zmniejszenia czasu pracy, miała być to odpowiedź na wysokie bezrobocie. Uważano, że zmniejszenie czasu pracy kilku pracowników pozwoli na zatrudnienie kolejnego pracownika, co obniży bezrobocie. Krajem, który wprowadził takie rozwiązanie była Francja. W 2 połowie lat dziewięćdziesiątych skrócono tydzień pracy do 35 godzin licząc, że pozwoli to na zmniejszenie prawie 10% bezrobocia. Po 10 latach widać, że nie była to trafna decyzja, bezrobocie nawet nie drgnęło. Znamienne, że w minionej kampanii prezydenckiej trójka najważniejszych kandydatów mówiła o potrzebie odejścia od tego systemu.
Model brytyjski
W Wielkiej Brytanii nie zmniejszono czasu pracy. Rząd Partii Pracy i premiera Tony Blaira poszedł w przeciwnym kierunku i rozpoczął liberalne reformy gospodarcze, włącznie z uelastycznieniem rynku pracy. Skutek jest taki, że Wielka Brytania przegoniła Francję i stała się drugą, po niemieckiej, gospodarką Unii Europejskiej. Jako jeden z pierwszych krajów otworzyła dla Polaków i innych narodów Europy Środkowej swój rynek pracy. Co doprowadziło do tego, że każdego dnia do Londynu i pozostałych wielkich miast brytyjskich wylatuje z polski kilkadziesiąt samolotów z pracownikami.
Elastyczny kodeks pracy
Wiemy już, czym różnią się Francja i Wielka Brytania. Jak model brytyjski wygląda w praktyce? Po pierwsze daje on dużą swobodę, tak pracodawcy, jak i pracownikowi. Wiele zależy od podpisanej przez Ciebie umowy o pracę, tam powinny znajdować się wszelkie wskazówki, co do czasu pracy. Ustawowy tydzień pracy wynosi w Zjednoczonym Królestwie aż 48 godzin. Porównując to z czasem pracy we Francji – 35 godzin, możemy przypuszczać, że Brytyjczycy to naprawdę pracowity naród. Jeśli charakter naszej pracy powoduje, że musimy pracować więcej niż 48 godzin tygodniowo, wszystko ponad ten okres powinno być traktowane jak nadgodziny. Wiąże się tym większa wycena godziny pracy w przypadku nadgodzin, wynosi ona od 50 do 100% normalnej godziny pracy. Kodeks pracy przewiduje także, że praca w niedzielę powinna gwarantować nam wolny dzień w środku tygodnia, często wiążą się z tym dodatkowe premie finansowe.
Masz prawo odmówić przyjęcie nadgodzin
Długi, 48 godzinny tydzień pracy powoduje, że praca w nadgodzinach obwarowana jest różnymi przepisami chroniącymi pracownika. Zawsze możesz odmówić ich przyjęcia, pracodawca nie może wtedy wyciągnąć wobec Ciebie żadnych konsekwencji finansowych. Najczęściej przyjęcie pracy w nadgodzinach, skutkuje podpisaniem aneksu do naszej umowy o pracę.
Przerwy
Zgodnie z prawem pracownik ma prawo do dobowego odpoczynku w wymiarze, co najmniej 11 godzin oraz do co najmniej 24 godzin odpoczynku w ciągu tygodnia. Czas, jaki mamy do swojej dyspozycji zależy od liczby przepracowanych godzin. W przypadku pracy w wymiarze 6 godzin dziennie, przysługuje nam 20-sto minutowa przerwa. Pracownicy młodociani mają prawo do dłuższej przerwy, po 4 i pół godzinach pracy wynosi ona 30 minut. Niestety, przerwy nie są wliczone do czasu pracy, co oznacza, że nie są płatne.
Urzędowe godziny pracy
Standardowo, większość osób pracę zaczyna w Wielkiej Brytanii o godzinie 9, a do domu wychodzi po 17. Pomiędzy godziną 13 a 14 zapełniają się restauracje, bowiem większość pracowników udaje się na lunch. Od tej zasady istnieje rzecz jasna wiele wyjątków. Istnieją zawody, w których pracuje się w godzinach nocnych, jak tez praca ma charakter dyżuru (lekarze i pielęgniarki).
Godziny pracy banków i sklepów
Komentarze
Zgłoś do moderacji