Na obszarze Wielkiej Brytanii funkcjonuje organizacja wydająca odszkodowania o nazwie Criminal Injury Compensation Authority (CICA). Zajmuje się ona przyznawaniem rekompensat ofiarom nieszczęśliwych wypadków i ich następstw.
Organ ten działa na terenie Anglii, Szkocji i Walii i zapewnia odszkodowania za obrażenia odniesione w wyniku czynu uznawanego przez brytyjskie prawo karne za karalny. Irlandia Północna przewiduje inny system odszkodowawczy.
Poziom rekompensaty, jest ustalany przez Parlament. Przewiduje się 25 poziomów rekompensat, od £1000 do £250,000.
W pewnych sytuacjach, gdy aplikant ucierpiał finansowo, utracił zarobki, dofinansowania, zapomogi, poniósł koszty medyczne, albo był zależny od osoby, która została zamordowana, może ubiegać się o dodatkową rekompensatę w wysokości do £250,000. Łączna maksymalna suma odszkodowania może wówczas dojść do wysokości £500,000.
Uprawnionym do ubiegania się o odszkodowanie jest aplikant, który odniósł obrażenia fizyczne lub psychiczne. Urazy muszą jednak być na tyle poważne, aby mogły być zakwalifikowane do jednej z grup. Jesteśmy świadomi, że żadne naruszenie nie może być zbagatelizowane, szczególnie dla ofiary, jednakże najniższy stopień kompensacji wynosi £1000. Nie możemy zapewnić rekompensaty za obrażenia typu siniak czy zadrapanie.
W przypadku, gdy aplikant odniósł serię niewielkich obrażeń, a okres powrotu do zdrowia wynosi co najmniej 6 tygodni i odwiedził lekarza 2 razy w ciągu tego czasu, nadal może się ubiegać o odszkodowanie. Osoba ubiegająca się o rekompensatę może uzyskać dodatkową pomoc, jeśli w wyniku przestępstwa poniosła utratę zarobków przez okres dłuższy niż 28 tygodni. Okres, za który pokrzywdzony może dochodzić odszkodowania zaczyna się po 28 tygodniu niezdolności do pracy, nie wcześniej.
CICA określa główne typy naruszeń oraz wypadków, za które aplikant może otrzymać odpowiednie uposażenie. Obrażenia mogą być zarówno fizyczne jak i psychiczne. Urazy i choroby psychiczne mogą wynikać wprost z urazów fizycznych, czy przestępstw na tle seksualnym, jak również bez takiej przyczyny.
Każda napaść musi być zgłoszona na Policji osobiście, chyba że odniesione obrażenia uniemożliwiają takie zachowanie. Ponadto, warto wiedzieć, że sprawcy nie muszą być postawione żadne zarzuty, a tym bardziej nie musi być skazany, aby poszkodowany mógł ubiegać się o odszkodowanie. Tym bardziej, iż większość przestępców nigdy nie zostaje ujęta.
Współpraca z Policją ma duże znaczenie! Każde zdarzenie, wypełniające znamiona czynu zabronionego przepisami obowiązującego na terenie Wielkiej Brytanii prawa karnego, musi zostać niezwłocznie zgłoszone Policji albo też innemu organowi państwowemu. Każde opóźnienie może utrudnić działanie Policji i pojmanie winnego. Zgłoszenie incydentu może także zapobiec podobnym zdarzeniom w przyszłości.
Poszkodowany jest obowiązany do udzielenia organom ścigania wszelkiej pomocy, poprzez udzielenie niezbędnych informacji na temat wszelkich okoliczności zdarzenia, które mogą ułatwić prowadzenie dochodzenia. Jeżeli aplikant odmawia współpracy z odpowiednimi organami władzy, utrudnia lub udaremnia działania policji, zaciera dowody czy też składa fałszywe zeznania, wysokość należnej mu kompensacji może ulec zmniejszeniu. Wszelkie okoliczności towarzyszące nieszczęśliwemu zdarzeniu, czy to przed, w czasie lub po, mają ogromny wpływ na sumę odszkodowania.
Aplikant musi być gotowy do współpracy z Policją, musi być przygotowany do stawienia się na każde wezwanie sądu i dostarczenia niezbędnych dowodów.
Nie do zaakceptowania jest zwykle doniesienie o przestępstwie złożone jednostce innej niż Policja. Wyjątki mogą dotyczyć sytuacji, gdy poszkodowany zatrudniony jest w szkole lub szpitalu psychiatrycznym (np. pacjent, który dokonuje napaści na pielęgniarza).
Kto popełnia czyn zabroniony pod groźbą kary przez obowiązujące prawo karne, zmierza do jego dokonania, wyraża zgodę na udział w takim czynie, kieruje jego wykonaniem, nakłania albo też poleca jego wykonanie innym osobom, musi liczyć się z ryzykiem odmowy albo też wstrzymania prawa do odszkodowania.
Rekompensata może być ograniczona lub zawieszona w przypadkach osób poszkodowanych znajdujących się w momencie zdarzenia pod wpływem alkoholu i środków odurzających; znieważających inna osobę przy użyciu obraźliwych słów i gestów; zachowujących się agresywnie i prowokująco.
Na ograniczenie, bądź wstrzymanie odszkodowania znaczący wpływ ma przeszłość kryminalna poszkodowanego. Chodzi tu o wyroki wydane na terenie Wielkiej Brytanii.
CICA - kwestie główne
Każdy, kto kiedykolwiek poniósł uszczerbek w wyniku nieszczęśliwego wypadku lub jego następstwa, jest obowiązany do zasięgnięcia fachowej porady specjalisty z danej dziedziny prawa.
Brytyjski system kompensacyjny przewiduje odpowiedzialność na zasadzie winy. Oznacza to, iż poszkodowany dochodzący roszczenia musi udowodnić, że winę za wyrządzoną szkodę ponosi osoba, od której domaga się odszkodowania.
Jeżeli ofiara wypadku także jest współwinna, nadal może ubiegać się o odszkodowanie z tytułu poniesionych strat. Suma odszkodowania jednakże może być ograniczona po uprzednim rozpoznaniu sprawy i rozważeniu stopnia współuczestnictwa poszkodowanego.
Ważne jest także, aby osoba, która doznała obrażeń w wyniku wypadku, skontaktowała się ze specjalistą tak szybko jak to możliwe i bez niepotrzebnych opóźnień. Roszczenia odszkodowawcze ulegają przedawnieniu po upływie 3 lat od dnia nabycia do nich podstaw. Oznaczać to może dzień wypadku czy moment, w którym osoba dowiedziała się o chorobie (chodzi tu głównie o choroby zawodowe).
Wypadki przy pracy
Każdy pracodawca jest zobowiązany do posiadania ubezpieczenia. Ubezpieczenie to obejmuje także odpowiedzialność ponoszoną przez pracodawcę za wszelkiego rodzaju straty i szkody, jakich doznać może pracownik w miejscu pracy.
Pracownikowi przysługuje roszczenie o naprawienie szkody wyrządzonej przez pracodawcę. Sprawą zasadniczą jest, aby wykazać, że to pracodawca, albo inna osoba jest winna zaszłemu zdarzeniu.
Pracodawca zobowiązany jest w szczególności zaznajamiać pracowników podejmujących pracę z zakresem ich obowiązków, sposobem wykonywania danej pracy na wyznaczonych stanowiskach oraz ich podstawowymi uprawnieniami.
Pracodawca ponosi odpowiedzialność za stan bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładzie pracy, poprzez wydawanie poleceń usunięcia wszelakich uchybień w tym zakresie oraz kontrolowanie wykonywania tych poleceń. Ma obowiązek obowiązku chronienia zdrowia i życia pracowników poprzez zapewnienie bezpiecznych i higienicznych warunków pracy przy odpowiednim wykorzystaniu osiągnięć nauki i techniki.
Pracodawca jest obowiązany nieodpłatnie dostarczyć pracownikowi środki ochrony indywidualnej zabezpieczającej przed działaniem niebezpiecznych i szkodliwych dla zdrowia czynników występujących w środowisku pracy, oraz informować go o sposobach posługiwania się tymi środkami.
Pracodawca jest zobowiązany dostarczyć pracownikowi nieodpłatnie odzież i obuwie robocze.
Pracodawca jest obowiązany zapewnić, aby stosowane środki ochrony indywidualnej (rękawice ochronne) oraz odzież i obuwie robocze (z metalowymi ochraniaczami) posiadały właściwości ochronne i użytkowe.
Obecnie wprowadzane są regulacje Unii Europejskiej dotyczące obowiązków pracodawców w stosunku do pracowników. Istotną rzeczą, że pracodawca ponosi także odpowiedzialność za zachowanie swoich pracowników i szkody wyrządzone przez ich zaniedbanie.
Wspomniana dziedzina prawa ma bardzo ograniczony zakres dlatego też wymagana jest porada eksperta.
Komentarze 1
zostalam zwolniona z pracy [redukcja tak powiedzial]mojm zdaniem zadam odszkodowania za wypadek w pracy [spadla mi belka folij plastykowej okolo 18 kg]mialam zlamany duzy palec u nogi co nie pozwolilo pracowac przez 2 miesiace oczywiscie po moim wypadku wszystkim nakazal kupic odpowiednie buty za kture mial zwrocic pieniadze ///oczywiscie nikomu nie zwrocil tutejsi pracodawcy maja nas za nic [tania sila robocza ]
Zgłoś do moderacji