Zanim w naszym poradniku przejdziemy do opisania, jak konkretnie oblicza się podatki, dla ułatwienia przedstawmy proformę, której od teraz będziemy używać i która nam bardzo pomoże.
Założymy zatem ze mamy 3 rodzaje dochodu: non-savings (czyli nie związane z oszczędnościami), interest (czyli związany z oszczędnościami) oraz dywidendy.
Dochód | Odsetki | Dywidendy | |
---|---|---|---|
Dochód z zatrudnienia | ✓ | ||
Dochód z samozatrudnienia | ✓ | ||
Dochód z nieruchomości | ✓ | ||
Odsetki (dochód z inwestycji) | ✓ | ||
Dywidendy | ✓ | ||
Dochód z zagranicy | ✓ | ✓ | ✓ |
Całkowity dochód | ✓ | ✓ | ✓ |
Minus wolna kwota od podatku | ✓ | ||
Dochód podlegający opodatkowaniu | ✓ | ✓ | ✓ |
W powyższej tabeli znajdziemy dochód z zagranicy, który może zaliczać się do każdej z naszych trzech kategorii. Jan może mieć dochód z wynajmowania swojego domu we Włoszech, zaliczany do non-savings, może też dostawać odsetki z banku w Polsce, gdzie trzyma część swoich oszczędności, liczące się w poczet interest. Ma również wypłacane dywidendy od posiadanych akcji Coca-cola z USA.
Tak oto dochodzimy do całkowitego dochodu, jaki uzyskuje Jan ze wszystkich trzech kategorii. Poniżej w tabeli zobaczysz odliczenie – wolna kwotę od podatku, jaką można wykorzystać w roku podatkowym. Na dzień dzisiejszy, w roku 2019, kwota ta to £12 570. Przysługuje ona każdemu rezydentowi podatkowemu w UK. Należy jednak wspomnieć, że jeśli Jan zacznie zarabiać ponad £100 000, wolna kwota od podatku będzie stopniowo malała o 50p na każdego funta zarobionego powyżej £100 000. Zarabiając £125 140 Janowi nie będzie miał już więc do wykorzystania kwoty wolnej od podatku.