W XVI wieku robotnik budowlany w Warszawie mógł ze swojej pensji samodzielnie utrzymać trzyosobową rodzinę. Dziś przeciętne zarobki takiego pracownika wystarczają na pokrycie zaledwie 80 proc. minimum socjalnego dla dwojga rodziców z jednym dzieckiem. Okazuje się również, że emigracja zarobkowa od wieków jest dla Polaków atrakcyjna.
Już czterysta lat temu rzemieślnik na budowie w Londynie zarabiał o 82 proc. więcej niż w Warszawie.
W latach 40. XV wieku niewykwalifikowany robotnik budowlany w Krakowie zarabiał średnio 2,7 gramów srebra dziennie. W Londynie za dzień pracy mógł natomiast otrzymać niemal dwa razy więcej, bo 4,49 grama kruszcu. Rzemieślnik krakowski w tym czasie zarabiał 3,95 g srebra, londyński 7,19 g, a paryski 7 gramów.
Bardziej miarodajne od podawania płac nominalnych jest, rzecz jasna, prześledzenie, jakie możliwości utrzymania rodziny dawała praca w Polsce i za granicą. Stosunek zarobków do kosztów utrzymania rodziny składającej się z trzech osób przedstawiony jest na poniższym wykresie.
Robotnicy budowlani w Londynie, jak widać, za swoje zarobki mogli spokojnie wykarmić trzyosobową rodzinę. Zazwyczaj przeciętnie takiej londyńskiej rodzinie zostawała jeszcze mniej więcej 1/3 pensji, którą mogli przeznaczyć na inne, poza podstawowymi, wydatki.
Co ciekawe, specjalistom emigracja nie opłacała się aż tak bardzo jak pracownikom niewykwalifikowanym. Rzemieślnika, zatrudnionego na budowie w Warszawie, w niektórych latach stać było nawet na więcej niż pracującego w Londynie.
Pensje dziadków i rodziców
W latach dwudziestolecia międzywojennego pensje nominalne Polaków malały. Na sytuację tę miał wpływ niewątpliwie Wielki Kryzys w Ameryce z 1929 roku. Oficjalnie za jego koniec przyjmuje się 1933 rok, jednak poziom wynagrodzeń zaczyna wzrastać dopiero od roku 1937. Kryzys sprawił, że nasi przodkowie zarabiali nieco ponad 70 proc. wartości pensji z 1929 r.
Wzrastały za to średnie wynagrodzenia realne w drugiej połowie XX wieku. Siła nabywcza pieniądza zwiększyła się, tzn. po uwzględnieniu inflacji nasi przodkowie mogli kupić więcej dóbr. W przeciągu dekady (1970-80) wynagrodzenie wzrosło o 55 proc.
“Polska w Europie. Historia Polski w liczbach” to publikacja GUS, powstała z okazji dziesiątej rocznicy wstąpienia naszego kraju do Unii Europejskiej. Zawiera statystyczny obraz historii Polski na tle krajów europejskich od piętnastego wieku aż po współczesność.
Sylwia Radzięta, Sedlak & Sedlak
Komentarze 4
taaa, ale w XVI wieku ludzie nie musieli placic za gaz, prad, internet, telefon, paliwo, road tax, ubezpieczenia, przeglady, czesci do pojazdow, abonamentu RTV, nie kupowali urzadzen AGD ani 60 calowej plazmy na sciane, nie latali samolotami na wakacje do "cieplych krajow".
Teraz tez robotnik moze utrzymac 3 osobowa rodzine bez pradu gazu i innych rachunkow...... o kant tylka takie porownania.
Ooo. Ooo. Ooo wlasnie i dlatego emigracja z Polski majac dlugoletnie tradycje NIE jest wynikiem zlodziejskich rzadow i kupy zrajcow tylko swiadomym wyborem ''wolnych ''polakow. Chwala E Kopacz UUUUUUUUUUUURRRRRRRRRRRRAAAAAAAAAAAA
Autor zapomniał napisać o emigracji mieszkańców Szkocji do Polski a takowa bywała i wcale nie mała. Dla ułatwienia dodam autorowi coby sprawdził geneze pochodzenia nazwy miejscowości Małe Szkoty i Nowe Szkoty. Pozdrawiam.
wg. powyzszego rysunku w latach 1820 - 1890 zarobki w Wa-wie były wyższe niż w Amsterdamie, a takze przed rokiem 1600
Zgłoś do moderacji