Polscy weterani mieszkali obok siebie w brytyjskim domu kilka miesięcy, zanim dowiedzieli się o swoim istnieniu.
Andrzej Borowiec (87) i Tadeusz Stopczyński (89) walczyli razem w Warszawie w 1944 r.
71 lat temu 17-letni wówczas Tadeusz, pseudonim “Nietek”, zwerbował 15-letniego Andrzeja do walki w Powstaniu.
Kontakt stracili w ostatnich dniach Powstania.
O towarzyszu broni Tadeusz wiedział tyle, że ranny trafił do obozu jenieckiego. Nie spodziewał się więcej zobaczyć go żywego.
Do wzruszającego i niespodziewanego spotkania po latach doszło w Ilford Park Polish Home w Newton Abbot w hrabstwie Devon.
Panowie miesiącami mieszkali obok siebie w brytyjskim domu opieki nie wiedząc o swoim istnieniu.
Dopiero polska opiekunka dwójki dżentelmenów postanowiła ich sobie przedstawić - nikt jednak nie spodziewał się, że Andrzej i Tadeusz okażą się kolegami z oddziału.
Andrzej, który po wojnie zdał maturę w Anglii i udał się na studia do Stanów, a potem pracował jako pisarz i korespondent wojenny, na początku nie rozpoznał Tadeusza.
Gdy ten jednak uświadomił mu, że to on zaciągnął go do wojska, wspomnienia wróciły.
Byli towarzysze broni dużo rozmawiają. Spotkanie określają mianem “niezwykłego zbiegu okoliczności”.
Wywiad z Andrzejem Borowcem, spisany z okazji wydania jego książki “Chłopak z Warszawy” w 2014 r., można przeczytać na stronie Super Expressu.
Komentarze 3
To się nazywa spotkanie po latach. Przeżyć Hitlera, Komune by na koncu spotkac sie w tym samym domu
przezyli i pokonali Hitlera, komuny nie przezyli bo ich nie bylo w PL, Anglia i USA, i teraz starosc w UK, bo do kraju za ktory walczyli chyba im nie spieszno bylo wracac (a co sie dziwic jak w PL spedzili niespelna 20 lat, a nastepne 60 poza granicami.... to "powrot" do PL to jak wyjazd na obczyzne i pewne roznice kulturowe sa nie do przeskoczenia - maja z tym problem ludzie probujacy wrocic po 5 latach pobytu za granica, a co dopiero po kilkudziesieciu....)
ciekawe ilu jeszcze weteranow IIWS tkwi w brytyjskich domach opieki...
Zgłoś do moderacji