Do góry

Poznaj historię brytyjskiego funta

Nie każdy mieszkaniec Wysp wie, że “funt brytyjski” to nazwa potoczna. Oficjalna nazwa brytyjskiej waluty to “funt szterling”, a z angielskiego - “pound sterling”.

“Szterling” dodano do słowa “funt”, by móc odróżnić jednostkę pieniężną od jednostki wagi. Funt szterling oznaczany jest symbolem £ (rzadko L). Jest on skrótem łacińskiego słowa “libra”.

Funta szterlinga emituje Bank Anglii. Dla odmiany funt szkocki emitowany jest przez Bank od Scotland i nie jest tak naprawdę pieniądzem, a czymś w rodzaju weksla. Fot. © Alex Yeung

Jeden funt to 100 pensów. W obiegu znajdują się cztery banknoty o nominałach: pięć, 10, 20 i 50 funtów. Papierowe 100 funtów dostępne jest tylko w Szkocji i Irlandii Północnej, a jeden funt tylko na Wyspach Normandzkich. Monety znajdujące się w obiegu w UK to: jeden, dwa, pięć, 10, 20 i 50 pensów oraz jeden i dwa funty. Pieniądze te emituje Bank of England.

Lata prób ustabilizowania wartości

Funta w 1158 r. wprowadził do obiegu król Henryk II, ustalając jednocześnie jego wymienialność na srebro. Od 1816 do 1914 r. brytyjskiego funta można było wymieniać już tylko na złoto. W tamtym okresie jego wartość oscylowała w granicach 4,9 dolara za jeden funt. W 1926 r. można było wymieniać funty na sztaby złota, jednak w 1931 r. nastąpił wielki kryzys i system ten został zlikwidowany.

W tym czasie wartość funta spadła o 20 proc. Brytyjczycy starali się ustabilizować kurs waluty, głównie poprzez związanie wartości funta z innymi walutami, m.in. z amerykańskim dolarem. Niestety, nie przyniosło to pożądanych rezultatów, a nawet wręcz przeciwnie - w 1949 r. nastąpiła dewaluacja na poziomie 30 proc.

W 1966 r., w ramach walki z wciąż spadającą wartością waluty, brytyjski rząd wprowadził ograniczenia dewizowe. W życie wszedł m.in. zakaz wywożenia z kraju sum większych niż 50 funtów. W 1976 r. jednak nastąpił kolejny kryzys - kurs funta spadł w stosunku do dolara do poziomu 1,57. Sytuacja ta zmusiła Wielką Brytanię do pożyczki, zaciągniętej w Międzynarodowym Funduszu Walutowym na kwotę 2,3 mld funtów.

Nie była to jednak najniższa wartość waluty w historii. W 1985 r. funt wart był jedynie 1,05 dolara.

Międzynarodowe oznaczenie “£” pochodzi od łacińskiego słowa “libra”, czyli “waga” - funt bowiem miał kiedyś wartość określonej wagowo ilości srebra. Fot. © Jerry Sliwowski - Fotolia.com

Waluta w Szkocji oraz Irlandii Północnej

Warto wiedzieć, że niektóre banki w Szkocji oraz Irlandii Północnej emitują własne banknoty funta szterlinga, które nie są jednak prawnym środkiem płatniczym, a jedynie czymś w rodzaju weksla. Banknoty te bardzo często nie są uznawane za środek płatniczy w Anglii oraz Walii, a także nie są honorowane w wielu kantorach poza terenem Wielkiej Brytanii.

Środki płatnicze na terytoriach zamorskich UK

Na terytoriach zamorskich Wielkiej Brytanii, czyli na Gibraltarze, Falklandach, Wyspie Man, Wyspie Św. Heleny oraz na Wyspach Normandzkich w obiegu znajdują się funty Św. Heleny, funty falklandzkie, Guernsey, Jersey, Man i funty gibraltarskie. Waluty te związane są z brytyjskim funtem szterlingiem w stosunku 1:1. Na tych terytoriach nie ma jednak problemu z używaniem funtów brytyjskich - one również są honorowane, a nawet istnieje możliwość ich wypłaty z tamtejszych bankomatów.

Przystępując do Unii Europejskiej Wielka Brytania wynegocjowała pozostanie poza strefą euro. Decyzja w tej sprawie ma być podjęta w przyszłości, nie wiadomo więc jak długo jeszcze funt szterling pozostanie oficjalną walutą w UK (ostatnio zaś przyczynił się znacząco do przedreferendalnego zamieszania z walutą - red. Emito.net)

Komentarze 10

TuneUp
70 455
TuneUp 70 455
#124.10.2014, 12:42

ciekawy temat, szkoda ze potraktowany tak powierzchownie i wybiorczo

squit
3 096
squit 3 096
#227.10.2014, 23:33

Można coś więcej na temat tych negocjacji ?

..."Przystępując do Unii Europejskiej Wielka Brytania wynegocjowała pozostanie poza strefą euro. Decyzja w tej sprawie ma być podjęta w przyszłości, nie wiadomo więc jak długo jeszcze funt szterling pozostanie oficjalną walutą w UK (ostatnio zaś przyczynił się znacząco do przedreferendalnego zamieszania z walutą - red. Emito.net)"...

Interesujące te "negocjacje"? Przy przystąpieniu do UE? A strefa euro to inne dekady.
Jeżeli dobrze rozumiem to co napisane.
Nie wspominając o kpinach (niemal oficjalnych) w parlamencie na temat przystąpienia do strefy Euro.
Niedorzeczne bzdury.

romek_sz
610
romek_sz 610
#401.11.2014, 18:42
Zbychu_zPlebani
7 759
#524.11.2014, 20:46

z wiki

Do 15 lutego 1971 funt dzielił się na 240 pensów (skrótowo zapisywanych „d” od słowa denar), bądź na 20 szylingów („l“, bądź „s“ od solid). Pens po przejściu na system dziesiątkowy w 1971 z racji różnicy wartości był początkowo nazywany nowym pensem.

Zbychu_zPlebani
7 759
#624.11.2014, 20:49

w latach 1971-1984 była w użyciu półpensówka (halfpenny)

MAti1982
9
#712.01.2015, 08:16

wg mnie to m.in pomiedzy regionami: Anglią, Walią i Szkocją jest unia monetrarna - czyli różne banknoty emitoiwane przez bank np w Szkocji mają obowiązek być uznawane na terenie całego UK! Jeżeli ktoś nie chce przyjąć takiego banknotu, to po prostu nie zna obowiązujących przepisów...

adwokat
32
adwokat 32
#827.01.2015, 21:06

[IMG]http://i62.tinypic.com/jidwdf.jpg[/IMG]

Profil nieaktywny
beato
#1006.02.2015, 22:33

"Funta w 1158 r. wprowadził do obiegu król Henryk II, ustalając jednocześnie jego wymienialność na srebro. Od 1816 do 1914 r. brytyjskiego funta można było wymieniać już tylko na złoto."

A co działo się z funtem między 1158 a 1816?