"JESTEM PRZY TOBIE - PAMIĘTAM - CZUWAM."
"JESTEM" - to Imię jest fundamentem Starego Przymierza. Stanowi ono również fundament Przymierza Nowego...
Człowiek stworzony na obraz i podobieństwo Boga, ażeby istnieć, mówiąc do swego Stwórcy "jestem". W tym ludzkim "jestem" jest cała prawda istnienia i sumienia. "Jestem wobec Ciebie, który "JESTEŚ".
Bóg pyta człowieka: "Gdzie jesteś?". Adam odpowiada: "skryłem sie przed Tobą" (por.. Rdz 3,9-10). Jakby starał sie nie być wobec Boga. Nie możesz ukryć się, nie możesz nie być wobec Tego, który sprawił, że "jesteś". Wobec Tego, który cię "zna i przenika". (por. Rz 8,27)
"PAMIĘTAM" Człowiek jest wobec Boga, trwa przy Bogu przez to, że pamięta. Poprzez to,
że zachowuje słowa Boże i wielkie sprawy Boże, rozważając w sercu swoim tak jak Maryja
z Nazaretu. Wcześniej niż natchnieni autorzy zapisali prawdę żywota wiecznego objawioną
w Jezusie Chrystusie, zapisało te prawdę Serce Jego Matki (por. Łk 2,51). Zapisało głębiej. Stało sie żywym zapisem Bożych tajemnic...
"CZUWAM" To wyrażenie ma swoją ściśle ewangeliczną etymologię. Ileż razy Chrystus mówi: "czuwajcie" (por. np. Mt 24,42;25,13; 26,38,41; Mk 13,33,35,37; 21,35). Czuwajcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie (Mk 14,38). Wśród wszystkich uczniow Chrystusa Maryja jest pierwszą "czuwającą". Trzeba nam uczyć się Jej czuwania. czuwać z Nią: "jestem przy Tobie - pamiętam - czuwam".
"Co to znaczy: - czuwam?" To znaczy, że staram sie być człowiekiem sumienia. Że tego sumienia nie zagłuszam, i nie zniekształcam. nazywam po imieniu dobro i zło, a nie zamazuję. Wypracowuję w sobie dobro, a ze zła staram się poprawiać, przezwyciężyć je w sobie. To taka bardzo podstawowa sprawa, której nigdy nie można pomniejszyć, zepchnąć na dalszy plan. Nie. Nie.! Ona jest wszędzie i zawsze pierwszoplanowa. Jest zaś tym ważniejsza, im więcej okoliczności zdaje sie sprzyjać temu, abyśmy tolerowali zło, abyśmy łatwo sie z niego rozgrzeszali. Zwłaszcza, jeżeli tak postepują inni... "Czuwam - to znaczy dalej dostrzegam drugiego... Czuwam - to znaczy miłość bliźniego - to znaczy: podstawowa międzyludzka solidarność".
Jan Paweł II
"CZUWAM" - to znaczy także: czuję się odpowiedzialny za to wielkie, wspólne dziedzictwo, któremu na imię Polska. To imię nas wszystkich określa. To imię nas wszystkich zobowiązuje. To imię nas wszystkich kosztuje
Jan Paweł II
"Minęło już tysiąc lat od chrztu Mieszka, zbliża się tysiąc lat od tej daty, gdy przyszedł do nas biskup Wojciech z Pragi - i Rzymu, biskup misjonarz - aby dać Chrystusowi ostateczne świadectwo, ponosząc śmierć z rąk pogan niedaleko ujścia do Bałtyku. Biskup-Męczennik.
Ojczyzna otwarła sie szeroko na to świadectwo. Przy relikwiach Męczennika wyrosła pierwsza polska metropolia w Gnieźnie. Ukształtował się zrąb dziejów narodu i państwa. W sercach ludzkich umocniła się ewangelia prawdy i wolności. I nadal trwa. Człowiek nie może żyć bez prawdy i wolności. I naród też..."
Jan Paweł II - Rzym, 21.04.1982r. audiencja generalna
Św. Wojciech pozostał do dziś postacią niezwykle fascynującą jako człowiek wielkiej prawości, obdarzony żelazną wolą, otwarty na duchowe i materialne potrzeby braci. Wielu uznaje go za godnego przedstawiciela nie tylko narodu czeskiego, ale całej chrześcijańskiej tradycji, wówczas jeszcze nie podzielonej. w tym świetle św. Wojciech jawi się - można powiedzieć jako świadek "wszechstronny", którego Bóg dał chrześcijańskiej wspólnocie dawnej i obecnej. Jest znakiem harmonii i współpracy, jaka winna istnieć między Kościołem a społeczeństwem.
Jan Paweł II - Praga, 27.04.1997r. w 1000-lecie śmierci św. Wojciecha
U progu trzeciego tysiąclecia świadectwo św. Wojciecha jest wciąż obecne w Kościele i wciąż wydaje owoce. Winniśmy jego dzieło ewangelizacji podjąć z nową mocą. Tym, którzy zapomnieli o Chrystusie i Jego nauce, pomóżmy odkryć Go na nowo.
Jan Paweł II - Gniezno, 03.06.1997r. w 1000-lecie śmierci św. Wojciecha
Przykład św. Wojciecha okazuje się zatem jak nigdy cenny dla dzisiejszej Europy, która choć zachowuje drogi skarb chrześcijańskiej Prawdy, jest świadkiem powstania w jej łonie różnego rodzaju fermentów rozkładu, właściwego pogańskiej myśli, którą przezwyciężyła nowość Ewangelii, dzięki wspaniałomyślnej - i powiedzmy otwarcie - heroicznej pracy pierwszych misjonarzy, a wśród nich właśnie świętego Patrona Pragi.
Jan Paweł II - List na tysiąclecie konsekracji biskupiej św. Wojciecha, 02.04.1983r.
"Niechaj dziedzictwo tego Świętego Biskupa rozpala w was pragnienie prawdy i służby Bogu szczerym sercem"
Jan Paweł II
W piątek przypada uroczystość świętego Wojciecha, biskupa i męczennika, Patrona Polski. Świadectwo jego życia i męczeńska śmierć stały się fundamentem państwowości i tożsamości Polaków. Wraz ze świętym Stanisławem święty Wojciech przypomina raz jeszcze, że tylko z Chrystusem można zbudować trwały, wspólny dom europejski. Niech Bóg wam błogosławi. Życzę wszystkim wielkanocnej radości . Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus. Szczęść Boże!"
Jan Paweł II - Rzym, 21.04.2004r. audiencja generalna
Niech ta radość stale Wam towarzyszy... Nieustannie zawierzam Jezusowi miłosiernemu Polskę i cały świat. Wesołych świąt. Alleluja! Niedziela Wielkanocna i oktawa Wielkiej Nocy to szczególny okres chrześcijańskiej radości. Niech ta radość, która płynie z wiary w zmartwychwstanie, stale Wam towarzyszy. Niech Bóg wam błogosławi! Wciąż żyjemy tajemnicą Zmartwychwstania Chrystusa. Pomaga nam w tym liturgia, która każdego dnia przywołuje nowe postaci i wydarzenia świadczące o prawdzie Chrystusowego przejścia ze śmierci do życia. I tak przemawiają do nas niewiasty, które szły, aby namaścić ciało Pana i jako pierwsze dowiedziały się, że zmartwychwstał. Piotr i Jan biegną do grobu, aby się przekonać o tym osobiście. Jan napisze potem o sobie, że "ujrzał i uwierzył". W tych dniach dają też świadectwo uczniowie, których Zmartwychwstały nawiedził w Wieczerniku i ci dwaj, którzy spotkali Go w drodze do Emaus, Maria Magdalena, która rozpoznała Go, gdy wezwał ją po imieniu, a także Tomasz, który niejako namacalnie doświadczał Jego obecności. Od dwudziestu wieków Kościół przekazuje światu to świadectwo wiary w zmartwychwstanie Chrystusa, jako jedyne niewyczerpane źródło nadziei dla ludzkości. W tajemnicy bowiem zmartwychwstania miłosierdzie Boże znalazło swoje wypełnienie.
Jan Paweł II - Rzym, 14.04.2004r. audiencja generalna
"Świadomy tego zbawczego wydarzenia, które odmieniło bieg historii", Kościół przyłącza się do Maryi, "która z bliska przeżywała mękę, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa. Ją też prosimy o wsparcie dla swej wiary: Ora pro nobis Deum - Proś za nami u Pana".
"Maryja Panna, milczący świadek tej tajemnicy, niechaj nas utwierdzi w tym osobistym przylgnięciu do Tego, który umarł i zmartwychwstał dla zbawienia każdej istoty ludzkiej. Niech będzie dla nas nauczycielką i przewodnikiem w wierze; niech nas wspiera w chwilach wątpienia i pokusy; niech nam wyjednaten wewnętrzny spokój, którego nie zmąci żaden strach, albowiem zakorzeniony jest w pewności, że Chrystus naprawdę zmartwychwstał."
Jan Paweł II - Rzym, 12.04.2004r.
Z głębokim przekonaniem pragnę zatem zwrócić się do wszystkich z apelem, aby dążyli do pokoju drogami przebaczenia. Zdaję sobie w pełni sprawę, jak przebaczenie może się wydawać sprzeczne z ludzką logiką , bo ona często kieruje się zasadą rywalizacji i odwetu. Przebaczenie natomiast czerpie natchnienie z logiki miłości, którą Bóg darzy każdego człowieka, każdy lud i naród, całą ludzką rodzinę. Jeśli jednak Kościół ma odwagę głosić zasadę, która ludzkim umysłom mogłaby się wydawać nierozumna, to dlatego że pokłada niezachwianą ufność w nieskończonej miłości Bożej. Jak zaświadcza Pismo Święte, Bóg jest bogaty w miłosierdzie i nie przestaje przebaczać tym, którzy do Niego powracają.
Jan Paweł II
Człowiek otrzymał dar wolności od swego Stworcy. Dzięki wolności człowiek może tę ziemię kształtować i porządkować, może tworzyć wspaniałe dzieła ludzkiego ducha, które wypełniają ten kraj i świat cały: nauka i sztuka, gospodarka i technika, cała kultura. Wolność uzdalnia człowieka do tego, że może on nadać niepowtarzalny kształt swojej miłości, która staje się czymś więcej niż tylko następstwem naturalnej skłonności. Staje się wolnym aktem serca. Wolność czyni człowieka zdolnym do najwyzszego aktu ludzkiej godności: do miłości i adoracji Boga.
Jan Paweł II
Wiara i rozum są jak dwa skrzydła, na których duch ludzki unosi się ku kontemplacji prawdy. Sam Bóg zaszczepił w ludzkim sercu pragnienie poznania jego samego, aby człowiek - poznając Go i miłując - mógł dotrzeć także do pełnej prawdy o sobie.
Jan Paweł II - Encyklika "Fides et ratio"
Jeśli naprawdę chcecie podążać za Chrystusem, jeśli chcecie, aby wasza miłość do Niego wzrastała i nabierała powagi, to musicie być wierni modlitwie. Modlitwa jest kluczem do życia w Chrystusie. Bez modlitwy nasza wiara i miłość będą zamierać. Jeśli zawsze odmawiacie codzienne modlitwy i regularnie uczęszczacie na mszę, to wasza miłość do Jezusa będzie coraz silniejsza. Wówczas wasze serca zaczną odczuwać głęboką radość i pokój.
Jan Paweł II
Trzeba mocno uchwycić się Jezusa - Dobrego Siewcy, i iść za Jego głosem po drogach, które nam wskazuje.
Jan Paweł II
Podnieście głowy i zobaczcie cel waszej drogi. Jeśli idziecie z Chrystusem, jeśli przewodzi wam Duch Święty, to nie może być innego celu, jak dom Ojca, który jest w Niebie. Tego celu nie można stracić z oczu.
Jan Paweł II
Wiedzcie, że nie jesteście samotni. Towarzyszy wam Ktoś, kto was nigdy nie zawiedzie. Chrystus rozumie najtajniejsze pragnienia waszego serca. On czeka na waszą miłość i na wasze świadectwo.
Jan Paweł II
Na drogach ludzkich sumień, nieraz tak trudnych i tak bardzo powikłanych, Bóg postawił wielki drogowskaz, który życiu ludzkiemu nadaje kierunek i ostateczny sens. Jest nim krzyż Pana Naszego Jezusa Chrystusa.
Jan Paweł II
Dom budowany na skale. Budowla życia. Jak ją wznosić, aby nie runęła pod naporem żywiołów tego świata?... Dziś słyszymy odpowiedź na te zasadnicze pytania wiary: u podstaw chrześcijańskiego budowania leży słuchanie i wypełnianie słowa Chrystusa.
Jan Paweł II
...nie ma szczęścia, nie ma przyszłości człowieka i narodu bez miłości, tej miłości, która przebacza, choć nie zapomina, jest wrażliwa na niedolę innych, nie szuka swego, ale pragnie dobra dla drugich; miłości, która służy, zapomina o sobie i gotowa jest do wspaniałomyślnego dawania.
Jan Paweł II
Sakrament, w którym mężczyzna i kobieta jako jego szafarze, ślubują sobie wzajemnie "miłość, wierność i uczciwość małżeńską oraz ... że cię nie opuszczę aż do śmierci" wychodzi na spotkanie owej pokornej wielkoduszności, na której buduje sie prawdziwa godność powołania małżonków. Sakrament małżeństwa jest - jak każdy sakrament - znakiem działania Chrystusa, jest znakiem łaski, której trzeba zaufać, jest bowiem potężniejsza od słabości, jakie w sercu człowieka pracują przeciwko miłości, wierności i uczciwości małżeńskiej. Kościół jest przekonany o owej słabości, wie o niej, stara się ją zrozumieć w każdym wypadku, stara się wychodzić jej naprzeciw. Chrystus tak właśnie postępował. Równocześnie jednak kościół nie może zrezygnować ze swojej wiary w człowieka odkupionego, nie może zrezygnować z przekonania, że - przy całej swojej słabości - "może on jednak wszystko w Tym, który go umacnia" (por. Flp 4,13).
Odnosi się to między innymi do sprawy nierozerwalności małżeństwa. Słowa Chrystusa w tej sprawie są niewątpliwie przewidujące, są jednak równocześnie bardzo stanowcze.
Jan Paweł II
Głosić tą wspaniałą nowinę o rodzinie, która ma swe korzenie w Sercu Boga Stworzyciela, to szlachetna i bardzo istotna misja. Rodzina oparta na małżeństwie jest niezastąpioną instytucją naturalną i podstawowym elementem wspólnego dobra każdego społeczeństwa. Rodzina jest niezastąpiona, a niszcząc ją przynosi się niepowetowane szkody społeczeństwu.
Jan Paweł II - Watykan 20.11.2004
Kieruje do ciebie, stara Europo, wołanie pełne miłości: Odnajdź siebie samą! Bądź sobą! Odkryj swe początki. Tchnij życie w swe korzenie.(...) Możesz jeszcze być latarnią cywilizacji i bodźcem postępu dla świata. Inne kontynenty patrzą na ciebie i spodziewają się po tobie tej samej odpowiedzi, jaką św. Jakub dał Chrystusowi: "Mogę".
Jan Paweł II - Santiago de Compostella 09.11.1982
Obyście zawsze umieli patrzeć nas innych ludzi i na samych siebie takim spojrzeniem, jakim Bóg patrzy na ludzką istotę, spojrzeniem czułym, miłosiernym i przebaczajacym, spojrzeniem, które pozwala iść prosto po drodze życia w przyszłość pełną nadziei.
Jan Paweł II - do młodzieży uczestników spotkania w Hamburgu w 2004r.
Człowiek jest wielki nie przez to co posiada, lecz przez to kim jest, nie przez to, co ma, lecz przez to, czym dzieli się z innymi.
Jan Paweł II
Niech nasza droga będzie wspólna. Niech nasza modlitwa będzie pokorna. Niech nasza miłość będzie potężna. Niech nasza nadzieja będzie większa. Od wszystkiego, co się tej nadziei może sprzeciwiać.
Jan Paweł II
Kościół temu jedynie pragnie służyć, ażeby każdy człowiek mógł odnaleźć Chrystusa, aby Chrystus mógł z każdym iść przez życie.
Jan Paweł II
Pomóżcie, aby sprawa człowieka nie była nigdy, przenigdy odłączona od miłości Boga. Pomóżcie współczesnemu człowiekowi zaznawać miłości Boga. Niech w jej blasku i cieple ocala swoje człowieczeństwo.
Jan Paweł II krakowskie Błonia lipiec 2002
Eucharystia jest centrum życia Kościoła, w niej Kościół ofiaruje się Ojcu za nas, czyniąc nas uczestnikami swojej własnej ofiary, daje się nam jako Chleb Życia dla naszego pielgrzymowania w świecie.
Jan Paweł II Watykan 13.06.2004
Oddawać własną krew dobrowolnie i bezinteresownie to gest o wysokiej wartości moralnej i obywatelskiej, to "dar na rzecz życia", jak mówi motto tego Dnia. Niech dawcy krwi, którym należy się wdzięczność wszystkich będą coraz liczniejsi we wszystkich częściach świata.
Jan Paweł II Watykan 13.06.2004
"Kościół potrzebuje energii, entuzjazmu i ideałów" młodych ludzi, aby "Ewangelia przenikała tkankę społeczeństwa i pobudzała do cywilizacji prawdziwej sprawiedliwości i miłości bez dyskryminacji". - Nie ma czasu, aby wstydzić się Ewangelii, ale raczej należy ją głosić na dachach.
Jan Paweł II Berno - Szwajcaria 05.06.2004
Nieść Krzyż za Jezusem oznacza być gotowym do wszelkiej ofiary z miłości do Niego oraz nie stawiać nikogo i niczego przed Niego, nawet najdroższych osób, nawet własnego życia. Wiecie, że przylgnięcie do Chrystusa jest wymagającym wyborem. Jednak to nie sami niesiemy krzyż. Przed nami idzie On, torując nam drogę światłem swego przykładu i mocą swojej miłości.
Jan Paweł II Loreto 05.09.2004
Kościół pielgrzymujący na ziemi spogląda ku niebu i z radością przyłącza się do chóru tych, których Bóg dopuścił do chwały.
Jan Paweł II Watykan 31.10.2004
JPII- choc dla wielu to połączenie dobroci i świetosci.... dlaczego nikt nie porusza tematow pedofilli za jego kadencji lub przyzwolenie na budowe New Age??
"JESTEM PRZY TOBIE - PAMIĘTAM - CZUWAM."
"JESTEM" - to Imię jest fundamentem Starego Przymierza. Stanowi ono również fundament Przymierza Nowego...
Człowiek stworzony na obraz i podobieństwo Boga, ażeby istnieć, mówiąc do swego Stwórcy "jestem". W tym ludzkim "jestem" jest cała prawda istnienia i sumienia. "Jestem wobec Ciebie, który "JESTEŚ".
Bóg pyta człowieka: "Gdzie jesteś?". Adam odpowiada: "skryłem sie przed Tobą" (por.. Rdz 3,9-10). Jakby starał sie nie być wobec Boga. Nie możesz ukryć się, nie możesz nie być wobec Tego, który sprawił, że "jesteś". Wobec Tego, który cię "zna i przenika". (por. Rz 8,27)
"PAMIĘTAM" Człowiek jest wobec Boga, trwa przy Bogu przez to, że pamięta. Poprzez to,
że zachowuje słowa Boże i wielkie sprawy Boże, rozważając w sercu swoim tak jak Maryja
z Nazaretu. Wcześniej niż natchnieni autorzy zapisali prawdę żywota wiecznego objawioną
w Jezusie Chrystusie, zapisało te prawdę Serce Jego Matki (por. Łk 2,51). Zapisało głębiej. Stało sie żywym zapisem Bożych tajemnic...
"CZUWAM" To wyrażenie ma swoją ściśle ewangeliczną etymologię. Ileż razy Chrystus mówi: "czuwajcie" (por. np. Mt 24,42;25,13; 26,38,41; Mk 13,33,35,37; 21,35). Czuwajcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie (Mk 14,38). Wśród wszystkich uczniow Chrystusa Maryja jest pierwszą "czuwającą". Trzeba nam uczyć się Jej czuwania. czuwać z Nią: "jestem przy Tobie - pamiętam - czuwam".
"Co to znaczy: - czuwam?" To znaczy, że staram sie być człowiekiem sumienia. Że tego sumienia nie zagłuszam, i nie zniekształcam. nazywam po imieniu dobro i zło, a nie zamazuję. Wypracowuję w sobie dobro, a ze zła staram się poprawiać, przezwyciężyć je w sobie. To taka bardzo podstawowa sprawa, której nigdy nie można pomniejszyć, zepchnąć na dalszy plan. Nie. Nie.! Ona jest wszędzie i zawsze pierwszoplanowa. Jest zaś tym ważniejsza, im więcej okoliczności zdaje sie sprzyjać temu, abyśmy tolerowali zło, abyśmy łatwo sie z niego rozgrzeszali. Zwłaszcza, jeżeli tak postepują inni... "Czuwam - to znaczy dalej dostrzegam drugiego... Czuwam - to znaczy miłość bliźniego - to znaczy: podstawowa międzyludzka solidarność".
Jan Paweł II
"CZUWAM" - to znaczy także: czuję się odpowiedzialny za to wielkie, wspólne dziedzictwo, któremu na imię Polska. To imię nas wszystkich określa. To imię nas wszystkich zobowiązuje. To imię nas wszystkich kosztuje
Jan Paweł II
"Minęło już tysiąc lat od chrztu Mieszka, zbliża się tysiąc lat od tej daty, gdy przyszedł do nas biskup Wojciech z Pragi - i Rzymu, biskup misjonarz - aby dać Chrystusowi ostateczne świadectwo, ponosząc śmierć z rąk pogan niedaleko ujścia do Bałtyku. Biskup-Męczennik.
Ojczyzna otwarła sie szeroko na to świadectwo. Przy relikwiach Męczennika wyrosła pierwsza polska metropolia w Gnieźnie. Ukształtował się zrąb dziejów narodu i państwa. W sercach ludzkich umocniła się ewangelia prawdy i wolności. I nadal trwa. Człowiek nie może żyć bez prawdy i wolności. I naród też..."
Jan Paweł II - Rzym, 21.04.1982r. audiencja generalna
Św. Wojciech pozostał do dziś postacią niezwykle fascynującą jako człowiek wielkiej prawości, obdarzony żelazną wolą, otwarty na duchowe i materialne potrzeby braci. Wielu uznaje go za godnego przedstawiciela nie tylko narodu czeskiego, ale całej chrześcijańskiej tradycji, wówczas jeszcze nie podzielonej. w tym świetle św. Wojciech jawi się - można powiedzieć jako świadek "wszechstronny", którego Bóg dał chrześcijańskiej wspólnocie dawnej i obecnej. Jest znakiem harmonii i współpracy, jaka winna istnieć między Kościołem a społeczeństwem.
Jan Paweł II - Praga, 27.04.1997r. w 1000-lecie śmierci św. Wojciecha
U progu trzeciego tysiąclecia świadectwo św. Wojciecha jest wciąż obecne w Kościele i wciąż wydaje owoce. Winniśmy jego dzieło ewangelizacji podjąć z nową mocą. Tym, którzy zapomnieli o Chrystusie i Jego nauce, pomóżmy odkryć Go na nowo.
Jan Paweł II - Gniezno, 03.06.1997r. w 1000-lecie śmierci św. Wojciecha
Przykład św. Wojciecha okazuje się zatem jak nigdy cenny dla dzisiejszej Europy, która choć zachowuje drogi skarb chrześcijańskiej Prawdy, jest świadkiem powstania w jej łonie różnego rodzaju fermentów rozkładu, właściwego pogańskiej myśli, którą przezwyciężyła nowość Ewangelii, dzięki wspaniałomyślnej - i powiedzmy otwarcie - heroicznej pracy pierwszych misjonarzy, a wśród nich właśnie świętego Patrona Pragi.
Jan Paweł II - List na tysiąclecie konsekracji biskupiej św. Wojciecha, 02.04.1983r.
"Niechaj dziedzictwo tego Świętego Biskupa rozpala w was pragnienie prawdy i służby Bogu szczerym sercem"
Jan Paweł II
W piątek przypada uroczystość świętego Wojciecha, biskupa i męczennika, Patrona Polski. Świadectwo jego życia i męczeńska śmierć stały się fundamentem państwowości i tożsamości Polaków. Wraz ze świętym Stanisławem święty Wojciech przypomina raz jeszcze, że tylko z Chrystusem można zbudować trwały, wspólny dom europejski. Niech Bóg wam błogosławi. Życzę wszystkim wielkanocnej radości . Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus. Szczęść Boże!"
Jan Paweł II - Rzym, 21.04.2004r. audiencja generalna
Niech ta radość stale Wam towarzyszy... Nieustannie zawierzam Jezusowi miłosiernemu Polskę i cały świat. Wesołych świąt. Alleluja! Niedziela Wielkanocna i oktawa Wielkiej Nocy to szczególny okres chrześcijańskiej radości. Niech ta radość, która płynie z wiary w zmartwychwstanie, stale Wam towarzyszy. Niech Bóg wam błogosławi! Wciąż żyjemy tajemnicą Zmartwychwstania Chrystusa. Pomaga nam w tym liturgia, która każdego dnia przywołuje nowe postaci i wydarzenia świadczące o prawdzie Chrystusowego przejścia ze śmierci do życia. I tak przemawiają do nas niewiasty, które szły, aby namaścić ciało Pana i jako pierwsze dowiedziały się, że zmartwychwstał. Piotr i Jan biegną do grobu, aby się przekonać o tym osobiście. Jan napisze potem o sobie, że "ujrzał i uwierzył". W tych dniach dają też świadectwo uczniowie, których Zmartwychwstały nawiedził w Wieczerniku i ci dwaj, którzy spotkali Go w drodze do Emaus, Maria Magdalena, która rozpoznała Go, gdy wezwał ją po imieniu, a także Tomasz, który niejako namacalnie doświadczał Jego obecności. Od dwudziestu wieków Kościół przekazuje światu to świadectwo wiary w zmartwychwstanie Chrystusa, jako jedyne niewyczerpane źródło nadziei dla ludzkości. W tajemnicy bowiem zmartwychwstania miłosierdzie Boże znalazło swoje wypełnienie.
Jan Paweł II - Rzym, 14.04.2004r. audiencja generalna
"Świadomy tego zbawczego wydarzenia, które odmieniło bieg historii", Kościół przyłącza się do Maryi, "która z bliska przeżywała mękę, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa. Ją też prosimy o wsparcie dla swej wiary: Ora pro nobis Deum - Proś za nami u Pana".
"Maryja Panna, milczący świadek tej tajemnicy, niechaj nas utwierdzi w tym osobistym przylgnięciu do Tego, który umarł i zmartwychwstał dla zbawienia każdej istoty ludzkiej. Niech będzie dla nas nauczycielką i przewodnikiem w wierze; niech nas wspiera w chwilach wątpienia i pokusy; niech nam wyjednaten wewnętrzny spokój, którego nie zmąci żaden strach, albowiem zakorzeniony jest w pewności, że Chrystus naprawdę zmartwychwstał."
Jan Paweł II - Rzym, 12.04.2004r.
Z głębokim przekonaniem pragnę zatem zwrócić się do wszystkich z apelem, aby dążyli do pokoju drogami przebaczenia. Zdaję sobie w pełni sprawę, jak przebaczenie może się wydawać sprzeczne z ludzką logiką , bo ona często kieruje się zasadą rywalizacji i odwetu. Przebaczenie natomiast czerpie natchnienie z logiki miłości, którą Bóg darzy każdego człowieka, każdy lud i naród, całą ludzką rodzinę. Jeśli jednak Kościół ma odwagę głosić zasadę, która ludzkim umysłom mogłaby się wydawać nierozumna, to dlatego że pokłada niezachwianą ufność w nieskończonej miłości Bożej. Jak zaświadcza Pismo Święte, Bóg jest bogaty w miłosierdzie i nie przestaje przebaczać tym, którzy do Niego powracają.
Jan Paweł II
Człowiek otrzymał dar wolności od swego Stworcy. Dzięki wolności człowiek może tę ziemię kształtować i porządkować, może tworzyć wspaniałe dzieła ludzkiego ducha, które wypełniają ten kraj i świat cały: nauka i sztuka, gospodarka i technika, cała kultura. Wolność uzdalnia człowieka do tego, że może on nadać niepowtarzalny kształt swojej miłości, która staje się czymś więcej niż tylko następstwem naturalnej skłonności. Staje się wolnym aktem serca. Wolność czyni człowieka zdolnym do najwyzszego aktu ludzkiej godności: do miłości i adoracji Boga.
Jan Paweł II
Wiara i rozum są jak dwa skrzydła, na których duch ludzki unosi się ku kontemplacji prawdy. Sam Bóg zaszczepił w ludzkim sercu pragnienie poznania jego samego, aby człowiek - poznając Go i miłując - mógł dotrzeć także do pełnej prawdy o sobie.
Jan Paweł II - Encyklika "Fides et ratio"
Jeśli naprawdę chcecie podążać za Chrystusem, jeśli chcecie, aby wasza miłość do Niego wzrastała i nabierała powagi, to musicie być wierni modlitwie. Modlitwa jest kluczem do życia w Chrystusie. Bez modlitwy nasza wiara i miłość będą zamierać. Jeśli zawsze odmawiacie codzienne modlitwy i regularnie uczęszczacie na mszę, to wasza miłość do Jezusa będzie coraz silniejsza. Wówczas wasze serca zaczną odczuwać głęboką radość i pokój.
Jan Paweł II
Trzeba mocno uchwycić się Jezusa - Dobrego Siewcy, i iść za Jego głosem po drogach, które nam wskazuje.
Jan Paweł II
Podnieście głowy i zobaczcie cel waszej drogi. Jeśli idziecie z Chrystusem, jeśli przewodzi wam Duch Święty, to nie może być innego celu, jak dom Ojca, który jest w Niebie. Tego celu nie można stracić z oczu.
Jan Paweł II
Wiedzcie, że nie jesteście samotni. Towarzyszy wam Ktoś, kto was nigdy nie zawiedzie. Chrystus rozumie najtajniejsze pragnienia waszego serca. On czeka na waszą miłość i na wasze świadectwo.
Jan Paweł II
Na drogach ludzkich sumień, nieraz tak trudnych i tak bardzo powikłanych, Bóg postawił wielki drogowskaz, który życiu ludzkiemu nadaje kierunek i ostateczny sens. Jest nim krzyż Pana Naszego Jezusa Chrystusa.
Jan Paweł II
Dom budowany na skale. Budowla życia. Jak ją wznosić, aby nie runęła pod naporem żywiołów tego świata?... Dziś słyszymy odpowiedź na te zasadnicze pytania wiary: u podstaw chrześcijańskiego budowania leży słuchanie i wypełnianie słowa Chrystusa.
Jan Paweł II
...nie ma szczęścia, nie ma przyszłości człowieka i narodu bez miłości, tej miłości, która przebacza, choć nie zapomina, jest wrażliwa na niedolę innych, nie szuka swego, ale pragnie dobra dla drugich; miłości, która służy, zapomina o sobie i gotowa jest do wspaniałomyślnego dawania.
Jan Paweł II
Sakrament, w którym mężczyzna i kobieta jako jego szafarze, ślubują sobie wzajemnie "miłość, wierność i uczciwość małżeńską oraz ... że cię nie opuszczę aż do śmierci" wychodzi na spotkanie owej pokornej wielkoduszności, na której buduje sie prawdziwa godność powołania małżonków. Sakrament małżeństwa jest - jak każdy sakrament - znakiem działania Chrystusa, jest znakiem łaski, której trzeba zaufać, jest bowiem potężniejsza od słabości, jakie w sercu człowieka pracują przeciwko miłości, wierności i uczciwości małżeńskiej. Kościół jest przekonany o owej słabości, wie o niej, stara się ją zrozumieć w każdym wypadku, stara się wychodzić jej naprzeciw. Chrystus tak właśnie postępował. Równocześnie jednak kościół nie może zrezygnować ze swojej wiary w człowieka odkupionego, nie może zrezygnować z przekonania, że - przy całej swojej słabości - "może on jednak wszystko w Tym, który go umacnia" (por. Flp 4,13).
Odnosi się to między innymi do sprawy nierozerwalności małżeństwa. Słowa Chrystusa w tej sprawie są niewątpliwie przewidujące, są jednak równocześnie bardzo stanowcze.
Jan Paweł II
Głosić tą wspaniałą nowinę o rodzinie, która ma swe korzenie w Sercu Boga Stworzyciela, to szlachetna i bardzo istotna misja. Rodzina oparta na małżeństwie jest niezastąpioną instytucją naturalną i podstawowym elementem wspólnego dobra każdego społeczeństwa. Rodzina jest niezastąpiona, a niszcząc ją przynosi się niepowetowane szkody społeczeństwu.
Jan Paweł II - Watykan 20.11.2004
Kieruje do ciebie, stara Europo, wołanie pełne miłości: Odnajdź siebie samą! Bądź sobą! Odkryj swe początki. Tchnij życie w swe korzenie.(...) Możesz jeszcze być latarnią cywilizacji i bodźcem postępu dla świata. Inne kontynenty patrzą na ciebie i spodziewają się po tobie tej samej odpowiedzi, jaką św. Jakub dał Chrystusowi: "Mogę".
Jan Paweł II - Santiago de Compostella 09.11.1982
Obyście zawsze umieli patrzeć nas innych ludzi i na samych siebie takim spojrzeniem, jakim Bóg patrzy na ludzką istotę, spojrzeniem czułym, miłosiernym i przebaczajacym, spojrzeniem, które pozwala iść prosto po drodze życia w przyszłość pełną nadziei.
Jan Paweł II - do młodzieży uczestników spotkania w Hamburgu w 2004r.
Człowiek jest wielki nie przez to co posiada, lecz przez to kim jest, nie przez to, co ma, lecz przez to, czym dzieli się z innymi.
Jan Paweł II
Niech nasza droga będzie wspólna. Niech nasza modlitwa będzie pokorna. Niech nasza miłość będzie potężna. Niech nasza nadzieja będzie większa. Od wszystkiego, co się tej nadziei może sprzeciwiać.
Jan Paweł II
Kościół temu jedynie pragnie służyć, ażeby każdy człowiek mógł odnaleźć Chrystusa, aby Chrystus mógł z każdym iść przez życie.
Jan Paweł II
Pomóżcie, aby sprawa człowieka nie była nigdy, przenigdy odłączona od miłości Boga. Pomóżcie współczesnemu człowiekowi zaznawać miłości Boga. Niech w jej blasku i cieple ocala swoje człowieczeństwo.
Jan Paweł II krakowskie Błonia lipiec 2002
Eucharystia jest centrum życia Kościoła, w niej Kościół ofiaruje się Ojcu za nas, czyniąc nas uczestnikami swojej własnej ofiary, daje się nam jako Chleb Życia dla naszego pielgrzymowania w świecie.
Jan Paweł II Watykan 13.06.2004
Oddawać własną krew dobrowolnie i bezinteresownie to gest o wysokiej wartości moralnej i obywatelskiej, to "dar na rzecz życia", jak mówi motto tego Dnia. Niech dawcy krwi, którym należy się wdzięczność wszystkich będą coraz liczniejsi we wszystkich częściach świata.
Jan Paweł II Watykan 13.06.2004
"Kościół potrzebuje energii, entuzjazmu i ideałów" młodych ludzi, aby "Ewangelia przenikała tkankę społeczeństwa i pobudzała do cywilizacji prawdziwej sprawiedliwości i miłości bez dyskryminacji". - Nie ma czasu, aby wstydzić się Ewangelii, ale raczej należy ją głosić na dachach.
Jan Paweł II Berno - Szwajcaria 05.06.2004
Nieść Krzyż za Jezusem oznacza być gotowym do wszelkiej ofiary z miłości do Niego oraz nie stawiać nikogo i niczego przed Niego, nawet najdroższych osób, nawet własnego życia. Wiecie, że przylgnięcie do Chrystusa jest wymagającym wyborem. Jednak to nie sami niesiemy krzyż. Przed nami idzie On, torując nam drogę światłem swego przykładu i mocą swojej miłości.
Jan Paweł II Loreto 05.09.2004
Kościół pielgrzymujący na ziemi spogląda ku niebu i z radością przyłącza się do chóru tych, których Bóg dopuścił do chwały.
Jan Paweł II Watykan 31.10.2004