10-latka weszła na 282 najwyższe szczyty w Szkocji. Razem z tatą

10-latka z Inverness stała się jedną z najmłodszych osób, które weszły na wszystkie 282 najwyższe szczyty (Munrosy) w Szkocji. Quinn Young rozpoczęła wspinanie się po górach wraz ze swoim tatą Ianem, gdy miała zaledwie 4 lata. Na najwyższą górę Szkocji – Ben Nevis – wspięła się krótko przed ukończeniem piątego roku życia.

W rozmowie z BBC Scotland powiedziała: Czuję się z siebie dumna, ale też trochę zdenerwowana, ponieważ przygoda z moim tatą dobiegła końca.

Latem tego roku na ostatni z 282 szkockich szczytów weszła najstarsza osoba w historii ich zdobywania.

82-letni Nick Gardner wyruszył w góry ponad dwa lata temu. Zaczął w lipcu 2020, trzy miesiące po swoich 80 urodzinach. Wszystkie szczyty chciał zdobyć w 1200 dni. Na ostatni Munro – mierzący 1245 m (4085 stóp) Cairn Gorm wszedł 13 sierpnia. Swój cel osiągnął więc w mniej niż 800 dni. Jedna z dwóch córek Nicka zgłosiła go do Księgi Rekordów Guinnessa jako najstarszą osobę, która wspięła się na szkockie Munrosy.

Sir Hugh i jego 283 szczyty

Munrosy to szkockie szczyty o wysokości ponad 3000 stóp (914,4 m). Nazwa pochodzi od sir Hugh Munro, którego rodzina posiadała w Szkocji majątki ziemskie. Munro urodził się w 1856 roku. Podczas studiów w Niemczech wspinał się w Alpach, a swoje zainteresowania kontynuował, gdy osiadł w rodzinnej posiadłości w Szkocji.

Sir Hugh był założycielem i prezesem Scottish Mountaineering Club. Członkowie klubu powierzyli mu spisanie wszystkich wzgórz kraju o wysokości 3000 stóp lub więcej. Spis został opublikowany we wrześniu 1891 roku i zawierał 283 szczyty.

Z biegiem lat lista szczytów zarówno rosła, jak i kurczyła się, gdy dokonywano nowych pomiarów. Najnowsza wersja wykazała, że Beinn a’Chlaidheimh w Fisherfield ma nieco mniej niż 3000 stóp. Dlatego dziś do Munrosów zalicza się 282 szczyty.

Sir Hugh nigdy nie zdołał wspiąć się na wszystkie szczyty ze swojej listy. Uważa się, że do całości zabrakło mu trzech. Zmarł na zapalenie płuc w 1919 roku mając 63 lata. Pod koniec życia prowadził we Francji kantynę dla żołnierzy.