Mądrość ta towarzyszy ludzkości od tysięcy lat. Podobno nawet ludożercy mieli ogromne poczucie humoru i też się radośnie uśmiechali. Szczególnie na widok tłuściutkich ofiar. Zastanawiałem się często czy wśród ludożerców byli jarosze, czyli wegetarianie. I od czego to zależało. Czy uśmiechali się radośnie na widok marchewki, banana, ananasa. Czy na deser konsumowali storczyki, lilie, a biedniejsi trawę lub liście bananowca? Czasem miewam pewne wątpliwości, czy uśmiech jest zawsze znakiem przyjaźni.
