10 powodów do dumy dla imigranta

18 grudnia to Międzynarodowy Dzień Migrantów. Z tej okazji przedstawiamy 10 powodów do dumy dla każdego (a zwłaszcza polskiego) imigranta – o których warto pamiętać cały rok.

1. Pomysłowy jak imigrant

Odwaga, innowacyjność i gotowość do podejmowania ryzyka – te cechy typowe wśród imigrantów od dawna fascynują przysłowiowych amerykańskich naukowców i to zza oceanu płynie najwięcej opracowań na temat migranckiej pomysłowości i kreatywności. Zresztą, nie ma co się dziwić; Stany to przecież właśnie kraj imigrantów. Z amerykańskich badań wynika m.in., że imigranci częściej niż pozostali członkowie społeczeństwa dokonują przełomowych odkryć w nauce, zakładają własne przedsiębiorstwa (co potwierdza casus polskich pracowników w UK), składają wnioski patentowe i nieproporcjonalnie przykładają się do rozwoju krajowej gospodarki. Brawo my!

2. Strumień gotówki z imigrackiej kieszeni

Imigranci przesyłają do domów rodzinnych ok. 500 mld dolarów rocznie Imigrantom nieraz zarzuca się brak patriotyzmu i opuszczanie bliskich w potrzebie. Tymczasem, z badań wynika, że imigranci zarobkowi wysyłają znaczną część swoich pieniędzy z powrotem do kraju zamieszkania (około 500 MILIARDÓW dolarów w skali światowej); co więcej taka forma zapomogi finansowej jest skuteczniejsza od wszelkich międzynarodowych programów pomocy, bo trafia bezpośrednio do potrzebujących rodzin. Dodatkowy powód do dumy dla Polaków? Wśród nacji europejskich to my wysyłamy do domu najwięcej pieniędzy.

Largest surplus in personal transfers in Poland, largest deficit in France #Eurostat https://t.co/LpZmhARSSB pic.twitter.com/5BBCYYU4BD

— EU_Eurostat (@EU_Eurostat) December 9, 2016

3. Budowanie mostów między tradycjami

Kurczak chikka masala, spaghetti carobonara, pierogi. Co to dania mają ze sobą wspólnego? Nie powstałyby, gdyby nie wpływy imigrantów, łączących swoje tradycje z kulinarnymi zwyczajami tubylców, odpowiednio w Wielkiej Brytanii (Hindusi), Włoszech (Amerykanie) i Polsce (Chińczycy). Wzbogacenie tradycji kulinarnych to może najprostszy przykład na pokazanie wartości przenikania się kultur, ale nie jedyny. Wiele zwyczajów, które współcześnie wydają się oczywiste, przywieźli na swoich plecach imigranci.

Gdyby nie niemiecki książę, Brytyjczycy pracowaliby w Boże Narodzenie

Ze Świętami Bożego Narodzenia za rogiem, trudno nie wspomnieć o bożonarodzeniowych tradycjach przywiezionych do Wielkiej Brytanii zza granicy. Sam zwyczaj zamykania zakładów pracy i świętowania Bożego Narodzenia w rodzinnym gronie wprowadził książę Albert, mąż królowej Wiktorii. Albert pochodził z Niemiec. A świąteczne pończochy z prezentami? Pomysł podkradziony Turkom. Jemioła, ostrokrzew i choinka? Zwyczaje pogańskie i celtyckie, nie anglosaskie. Jeśli podrążyć, okazuje się, że wśród bożonarodzeniowych gadżetów tylko świąteczne crackersy – wybuchowe zabawki z upominkami w środku – to brytyjska tradycja, myśl i wykonanie.

Kto wie, może za kilka lat brytyjskie dzieci będą wdzieczne polskim, bo dzięki nim Mikołaj zacznie rozdawać prezenty 24, a nie 25 grudnia…

4. Migracja oznacza odwagę

Porzucić znajomych, pracę, rodzinę i wyjechać w nieznane z nadzieją, że jakoś to będzie, a ryzykowny krok się opłaci? Nie każdego stać na takie posunięcie. A konkretnie tylko 3.3 proc. światowej populacji. Naukowcy wciąż nie są pewni, co biologicznie odróżnia tych, którzy decydują się wyruszyć w podróż w poszukiwaniu lepszych szans życiowych od tych, którzy postanawiają zostać. Możliwe, że wszystko zależy od receptoru dopaminy o wdzięcznej nazwie DRD4, który odpowiada za skłonność do podejmowania ryzyka przez jednostkę i częściej występuje wśród… migrantów.

Study from @HarvardHBS suggests migrants more likely to register patents, make strong contributions to the economy https://t.co/s7thsAaJHG

— US Embassy Islamabad (@usembislamabad) December 18, 2015

Dodajmy tu, że nie każdy ma siłę przetrwać początkowy okres imigracji, gdy następuje brutalne zderzenie z rzeczywistością: o stabilną pracę trudno, a bez pomocy i znajomości nie da się przebrnąć przez biurokratyczne trudności. Brawa za śmiałą decyzję o radykalnej zmianie i brawo za wytrwanie!

5. Imigranci wspomagają lokalną gospodarkę

Imigranci wpłacają £1,3 na każdy funt pobrany z puli środków publicznych

Nie daj sobie wmówić, że odbierasz komuś pracę i zaniżasz pensje. Bezrobocie na Wyspach jest najniższe od lat, a badania pokazują, że zatrudnianie imigrantów ma znikomy lub zerowy wpływ na zarobki miejscowych, i to jedynie w określonych sektorach gospodarki. Pracy, którą wykonują imigranci, po prostu nie da się zastąpić lokalną siłą roboczą. Gdyby nie my, po prostu mniej by było zrobione. Co więcej, imigranci wpłacają 1,3 funta na każdy funt pobrany z puli środków publicznych. A do tego za nasze wykształcenie i opiekę zdrowotną do momentu emigracji płacił budżet polski, nie brytyjski. Czyli dzięki nam Wyspiarze dostają wykwalifikowaną siłę roboczą za darmo.

6. Ręce, które leczą

Jakby tego było mało, imigranci aktywnie odciążają system opieki zdrowotnej na Wyspach. W jaki sposób? Po pierwsze, emigrują z reguły zdrowe osoby w wieku produkcyjnym – wpłacające podatki i korzystające z opieki lekarskiej w ograniczonym stopniu. Jest to znane jako „zjawisko zdrowego migranta”. Po drugie, imigranci stanowią nieproporcjonalnie dużą część pracowników NHS, ratując system przed całkowitą zapaścią – potwierdzając regułę, że imigrant podejmuje się pracy, której lokalni unikają.

7. Tradycja długa i bogata

Historia migracji Szkotów do Polski sięga 14 wieku, ale największą intensywność przybrała w 16 wieku Słuchając wiadomości, można odnieść wrażenie, że pokojowa imigracja to współczesny wynalazek, a wcześniej kontakty między obcymi kulturami odbywały się jedynie na zasadzie wojen i podbojów. Nic bardziej mylnego – za to wrażenie być może odpowiada rozwój techniczny, który ułatwił podróżowanie, przez co obecnie migruje się więcej, dalej i szybciej.

By przypomnieć kilka przykładów udanej integracji fali imigrantów, wspomnijmy szesnastowiecznych Holendrów osuszających tereny zalewowe nad Wisłą (uciekających przed prześladowaniami religijnymi w kraju), szkockich kupców w czternastowiecznym Gdańsku, czy wreszcie polską emigrację do Stanów na początku 20 wieku, która zaowocowała powstaniem tak znanych marek jak Max Factor, czy Warner Bros.

8. Wykształcony jak imigrant

W przeliczeniu na głowę, z Polski emigruje najwięcej wykształconych emigrantów Tutaj mowa konkretnie o ostatniej fali imigracji do UK. Jak podaje OECD, imigranci to tylko 6 proc. brytyjskiej ludności, ale 15 proc. tutejszych wysokowykwalifikowanych pracowników. Trend się nasila: w 2014 świeżo przybyli imigranci mieli wykształcenie jedynie podstawowe dwa razy rzadziej (9 proc.) niż wcześniejsi imigranci (18 proc.) i cztery razy rzadziej niż rodowici Brytyjczycy (45 proc.). Dwa razy częściej natomiast mieli wykształcenie wyższe (50 proc. a 25 proc.) Wykształceni Polacy stanowili niewątpliwie niemałą część tej grupy, ale zanim zaczniemy sobie gratulować, przypomnijmy, że imigracja na Wyspy spoza krajów UE jest ściśle kontrolowana, a nowo przybyli muszą spełnić szereg warunków, by móc się osiedlić w UK. W tym przypadku są więc spore szanse, że za profil migrantów odpowiada selektywna polityka, a nie wrodzone cechy migrantów.

9. Migracja to rozwój

Jak jeździć po drugiej stronie ulicy, korzystać z dwóch kranów w zlewie czy najuprzejmiej na świecie żegnać się każdorazowo na 3 różne sposoby przez telefon – są to umiejętności, które chcąc nie chcąc posiądzie (prawie) każdy imigrant, który postanowi osiąść na Wyspach. A na tym przecież nie koniec. Przebywając na stałe za granicą, odbieramy przyspieszony kurs z nauki życia na nowo, a niezapowiedziane kartkówki z brytyjskości mogą zdarzyć się w dowolnym momencie – nawet uprzejme prowadzenie rozmowy może okazać się wyzwaniem, gdy nie zrozumiemy aluzji kulturowej lub żartu i popełnimy gafę. Imigrantowi pozostaje więc się szkolić, szkolić i szkolić…

A skoro mowa o rozmowach – pogratulujmy sobie dwujęzyczności. Jak wynika z badań, jedynie 138 tys. z 7,5 mln brytyjskich imigrantów w ogóle nie mówi po angielsku: przytłaczająca większość włada tym językiem jeszcze przed wyjazdem, ponad połowa jest biegła w angielskim. Zdarzają się wyjątki, ale osoby, które nie próbują chociaż poprawić swojego drugiego języka należą do rzadkości. A o korzyściach z dwujęzyczności, od zawodowych po zdrowotne, wiemy wszyscy.

10. Jesteśmy w dobrym towarzystwie

Maria Skłodowska, Albert Einstein, Steve Jobs – to przykłady odpowiednio emigranta, uchodźcy i potomka uchodźców, a ich osiągnięć dla światowej nauki i gospodarki nikomu nie trzeba przedstawiać. Być może nie ma wśród nas geniuszy na ich miarę… a być może dojrzewa wśród nas kolejny talent-gigant.

Tak czy inaczej możemy się pochwalić osiągnięciamy, które już znamy: polscy aktywiści, politycy, artyści i przedsiębiorcy organizują się na Wyspach coraz lepiej.

Jesteśmy młodą imigracją, ale nowa brytyjska Polonia może czerpać z osiągnięć poprzednich pokoleń imigrantów i wspólnie dbać o rozwój polskich placówek, stowarzyszeń studenckich i szkół sobotnich – oraz wykorzystując wrodzoną kreatywność przekuwać je w nowe, wspólne tradycje. Imigranci, tak trzymać!