Dość popularnym dokumentem, przygotowywanym wspólnie przez ciężarne kobiety i ich położne, jest tzw. plan porodu. Dokument ten przygotowuje się ok. 7-8 miesiąca ciąży.
Obejmuje on listę rzeczy i zabiegów, które sobie życzysz albo nie w trakcie porodu. Stres, jaki w czasie porodu przeżywasz zarówno Ty jak i Twój partner nie pozwala Ci pamiętać o wszystkim i dlatego zalecane jest przygotowanie takiego dokumentu i trzymanie go razem z kartą ciąży, która jest niezbędna w trakcie porodu.
Około 7. miesiąca ciąży Twoja położna zaproponuje Ci uczestniczenie w szkole rodzenia. To rzecz warta polecenia, zwłaszcza dla mam rodzących po raz pierwszy i tych, które jeszcze nie znają tutejszych szpitali. Z reguły jest to około 5-7 godzinnych cotygodniowych spotkań.
W przychodniach i szpitalach w Wielkiej Brytanii coraz częściej można spotkać polskich pacjentów. Większość przyjechała tutaj niedawno – trzy, cztery lata temu. Na ogół nie znają jeszcze dobrze języka angielskiego. Mają też słabe pojęcie o tym, jak działa brytyjska służba zdrowia NHS.
W prostych sprawach medycznych każdy sobie jakoś radzi, tym bardziej, że podstawowe leczenie jest bezpłatne.
Jeżeli pracownik jest nieobecny przez okres kolejnych czterech lub więcej dni i zarabia ponad 90 funtów tygodniowo, przysługuje mu ustawowy zasiłek chorobowy zwany SSP (statutory sick pay SSP).
W Wielkiej Brytanii pracującym kobietom w ciąży przysługuje specjalna ochrona. Mają prawo do płatnego dnia wolnego na badania prenatalne, płatnego urlopu macieżyńskiego oraz zasiłku. Prawo zapewnia również kobietom w ciąży ochronę przed niesprawiedliwym traktowaniem.
Pracujące kobiety w ciąży mają cztery główne prawa:
Mają po 20, 30 lat i już są zmęczeni życiem. Czują, że nie mogą nic więcej osiągnąć, ale nie wiedzą, jak się zatrzymać i jak odpocząć. Jakaś siła pcha ich do tego, aby jeszcze więcej pracować. Przepracowanie, stres, brak snu może prowadzić do choroby cywilizacyjnej zwanej zespołem chronicznego zmęczenia. Polacy w Wielkiej Brytanii. Uważani za doskonałych, sumiennych pracowników.
„Pokaż, którym językiem mówisz, a wezwiemy do Ciebie tłumacza.” Ten napis widoczny jest w 20 wersjach językowych na tablicy identyfikującej ojczysty język we wszystkich przychodniach, poradniach dentystycznych, spółdzielniach mieszkaniowych i innych organizacjach na terenie Szkocji. Co on właściwie oznacza? Jaką ma moc prawną? I jak, my Polacy możemy skorzystać z tej oferty?
„Idę o zakład, że jeśli Polacy na dowcipy na swój temat będą odpowiadać dowcipem o Anglikach, dla społecznych interakcji będzie to miało ten sam efekt, co wzajemne postawienie sobie kolejki piwa” – mówi Michał Garapich, antropolog kultury.
Naukowiec z Uniwersytetu Roehampton, w swoim grudniowym felietonie dla „Gazety Wyborczej” pisał, że nie może się doczekać serii angielskich dowcipów na temat Polaków, która pokaże, czy mamy do siebie dystans i potrafimy na nie z humorem zareagować.