Symbole Brytanii: czerwone budki telefoniczne

Jednym z symboli kojarzonych z Wielką Brytanią są czerwone budki telefoniczne. Fakt, że już prawie nikt ich nie używa, ale wciąż są jednym z najbardziej charakterystycznych elementów brytyjskiego krajobrazu.

Pierwsze budki wcale jednak nie były czerwone, tylko biało-czerwone. Tak zwany model K1 powstał w 1920 roku, a pierwszą taką budkę postawiono rok później.

Biało-czerwona budka w Tintinhull, Somerset. Fot. Wikipedia

Budki, które stoją do dziś to potomkowie modelu K2 zaprojektowanego przez Gilesa Gilberta Scotta. Pierwsze postawiono w 1924 roku. Budki z tej serii wykonywane były z żeliwa i pomalowane oczywiście na czerwono.

Budki jak królestwo długie i szerokie

Później Scott stworzył jeszcze bardziej uproszczone wersje K3, K4, K5 (do tymczasowego wykorzystania, np. na wystawach). W 1935 r., z okazji srebrnego jubileuszu króla Jerzego V, Scott zaprojektował kolejny model budki – K6. Właśnie tę zaczęto powszechnie stawiać w całej Wielkiej Brytanii.

W 1968 zaprojektowano model K8, który nawiązywał do wzoru Scotta, ale był jeszcze bardziej uproszczony, m.in. z oknami bez podziałów.

W 2021 r. w Wielkiej Brytanii pozostało jeszcze czternaście budek modelu K1, w tym siedem znajduje się już w muzeach. Kolejne dwie stoją wciąż w Irlandii. Niektóre nadal można zobaczyć na brytyjskich ulicach, w tym jedna jest na Trinity Market w Kingston-upon-Hull, a druga na Wyspa Wight.

Na wielu, w tym i na nas, największe wrażenie robią te samotne, stojące gdzieś na odludziach budki, często przy prowincjonalnych drogach. Już prawie nikt do nich nie zagląda, w wielu nie ma nawet telefonów, ale stoją, jako symbole tej dawnej Brytanii.