30 stycznia 1649 roku w londyńskim Whitehall ścięto króla Anglii, Szkocji i Irlandii Karola I Stuarta. Zanim wstąpił na szafot, sądziowie uznali go za „tyrana, zdrajcę, mordercę i wroga ludu”. Anglia na 11 lat stała się republiką, a władzę objął inny tyran Oliver Cromwell. Szkocja pozostała królestwem. Szkocki parlament nowym królem ogłosił syna ściętego króla, także Karola. Ten do historii przeszedł jako Karol II.
Żadnego innego króla na Wyspach nie spotkał wcześniej ani później tak okrutny i publiczny koniec. Jedynie udziałem tego Stuarta było wejście na szafot i pozbawienie głowy. Bywały wcześniej królowe-małżonki, którym odcinano głowy, ale nigdy panującym monarchom.
Pierwszy Karol na tronach Szkocji, a później Anglii i Irlandii, urodził się 19 listopada 1600 roku w szkockim regionie Fife. Jego ojcem był król Szkocji Jakub VI Stuart, który trzy lata później, po śmierci Elżbiety I, pod mianem Jakuba I odziedziczył trony Anglii i Irlandii.
Karol miał starszego brata Henryka i to ten został księciem Walii, a później miał odziedziczyć po ojcu korony wszystkich trzech królestw. Henryk zmarł jednak przed ojcem i Karol wskoczył na miejsce następcy tronu. Odziedziczył go w 1625 roku.
Boskie prawo królów
Całe panowanie Karola było naznaczone podejrzeniami protestanckich członków parlamentu, że król w tajemnicy jest katolikiem, a w XVII wieku Anglia była opanowana antykatolicką wścieklizną. Wszystko co katolickie było dla angielskich protestantów wrogie, podejrzane, godne unicestwiania. Nie bacząc na te zarzuty, król poślubił katoliczkę. Jego żoną została Henrietta Maria, córka króla Francji Henryka IV, siostra Ludwika XIII.
Karol toczył spory z parlamentem niemal o wszystko, głównie o swoje królewskie prerogatywy i pieniądze na wojny toczone wówczas w Europie. Niechęć do króla pogłębiała jego nieugięta wiara w „boskie prawo królów”. Wierzył, że jego pomysły i wola są niepodważalne. Co rusz rozwiązywał parlament i rządził sam. Chciał być władcą absolutnym, co ostatecznie doprowadziło do jego upadku.
Wybuchła wojna domowa. 14 czerwca 1645 roku pod Naseby w Leicestershire armia królewska została rozbita przez siły parlamentu. Karol się ukrywał. Początkowo wydawało się, że uzyska pomoc i wsparcie Szkotów, jednak kiedy angielski parlament zażądał wydania króla i dołączył do tego obietnicę zapłacenia zaległego żołdu, Szkoci bez wahania wydali Karola Anglikom.
Karol założył dwie koszule
Karola uwięziono i chciano postawić przed specjalną komisją parlamentarną. Król uznał, że parlament nie ma prawa sądzić monarchy i przed komisją nie stanął ani razu. 27 stycznia 1649 roku król został skazany na śmierć, a dwa dni później 59 członków komisji złożyło swoje podpisy pod wyrokiem skazującym na śmierć „tyrana, zdrajcę, mordercę i wroga ludu, Karola Stuarta”.
Egzekucję wyznaczono na 30 stycznia. Było zimno, więc król założył dwie koszule. Obawiał się, że jeśli będzie drżał, jego wrogowie uznają, że to ze strachu, a tego chciał uniknąć. Na szafocie zdjął płaszcz i wstęgę Orderu Podwiązki. Kat odciął głowę króla jednym ciosem.
Anglia stała się republiką, a władzę objął inny tyran Oliver Cromwell. W 1660 republikę obalono i przywrócono monarchię. Królem został syn Karola I – Karol II. I tak jest do dziś. Z tym że teraz na tronie zasiada już Karol III.
Komentarze 61
Teraz już nie ma takich rozrywek.
Królem został syn Karola I – Karol II. I tak jest do dziś.
Nie wiem co autor mial na mysli.
Karol jest dosc pechowym imieniem krolewskim w UK, nie wroze obecnemu wielkiej kariery na tronie.
To może w takiej imprezie wziąłby udział ?
Myslisz ze dzieki temu lepiej by go wspominano?
Czyżby ów arytykuł to aluzja do Anżeja Dupy?