Zrób piękne wycinanki!

W czasie Polish Cultural Festiwal w Edynburgu nie zabraknie różnego rodzaju atrakcji dla każdego. Oprócz wystaw, koncertów i projekcji, podaczas turnieju ryceskiego będzie można wziąć udział w warsztatach, na których można się będzie nauczyć ciekawych technik wycinankowych i miło spędzić czas.

Warsztaty wycinanek, prowadzone przez polską artystkę Małgorzatę Belkiewicz, odbędą się w sobotę w czasie turnieju rycerskiego w Leith Park w godz 10.00 - 14.00, oraz w niedziele 26 kwietnia w The Forest Cafe (na piętrze w The Hall) w godzinach 15.00-17.30.

Małgorzata Belkiewicz to zachwycona i zainspirowana sztuką ludową współczesna artystka wykonująca wycinanki. Jej prace odznaczają się wysokim kunsztem, poziomem artystycznym i dużą indywidualnością w zakresie wzornictwa. W zbiorach prac prezentowanych przez Małgorzatę Belkiewicz znajdziemy: wycinanki tradycyjne w/g dawnych wzorów ludowych, wycinanki wykonane w/g własnych pomysłów, inspirowane sztuką ludową, wycinanki autorskie z bogatą ornamentyką.

Małgorzata Belkiewicz jest nauczycielką i pedagogiem. Prowadząc autorskie zajęcia przekazuje dzieciom i młodzieży swoją wrażliwość estetyczną, umiejętności oraz pasję wytwarzania przedmiotów niezwykłych i umilających codzienność. Swoje prace prezentowała uczestnicząc w wielu wystawach, pokazach, festynach oraz warsztatach twórczych rękodzieła ludowego i artystycznego, nie tylko dla dzieci i młodzieży, ale również dla dorosłych i seniorów.

Obecnie, współczesna wycinanka Małgorzaty Belkiewicz, dzięki kunsztownemu wykonaniu, tradycyjnej oraz nowoczesnej ornamentyce nadal pozostaje dziełem sztuki. Jest elementem polskiego dziedzictwa kulturowego. Doceniają to współcześni artyści, projektanci biżuterii i wzornictwa przemysłowego, czerpiąc z nich inspiracje do swoich prac. Wzór wycinankowy wykorzystano np. w elewacji pawilonu polskiego na EXPO 2010 w Szanghaju.

HISTORIA WYCINANEK

Region Kołbielski, w stosunku do obszaru całej Polski jest niewielki. Tym ciekawsze jest, że w tak małym zasięgu, na dodatek w bliskim sąsiedztwie Warszawy, zachowały się dłużej niż gdzie indziej liczne elementy kultury ludowej, takie jak: budownictwo, strój regionalny i związane z jego wytwarzaniem tkactwo, a także wycinanki, muzyka, tańce, pieśni i przyśpiewki.

Wycinanki ludowe znane były tylko w regionach centralnej i południowo-wschodniej Polski. Wśród pierwszych zapisek o wycinankach i miejscach ich występowania wymienione są okolice podwarszawskie, a wśród pierwszych zbiorów, pochodzących z lat 1901-1905, znajdują się wycinanki łowickie, kurpiowskie oraz z okolic Kołbieli. Kołbiel oraz kilka wsi położonych w bezpośrednim sąsiedztwie, posiada starą tradycję wycinankarstwa. Przed wielu laty była to twórczość bardzo tutaj rozpowszechniona.

W długie jesienne i zimowe wieczory kobiety i dziewczęta wycinały z kolorowego papieru różne wzory wycinanek, którymi stroiły swoje izby zawieszając lub naklejając je na ścianach i belkach sufitu. Do wycinania używano dużych, kowalskiej roboty nożyc do strzyżenia owiec znanych na wsi od dawna.

Wycinanki nazywano tutaj po prostu ozdobami lub strojami z papieru, a poszczególne ich formy: gwiazdami okrągłymi lub rogowymi, kółkami, drzewkami, lelujami, lalkami, kogutkami itp. - w zależności od tego, jaką formę lub postać przypominały z otaczającego świata ludzi, zwierząt, ptaków lub roślin. Szczególnie popularnymi formami były koguty i lalki, które występowały często w różnych wzajemnych połączeniach i wielokrotnie powtarzających się rytmicznych poziomych i pionowych układach.

Czym charakteryzują się wycinanki Regionu Kołbielskiego? Są one jednokolorowe, dominuje w nich pozostawiona płaszczyzna papieru ozdobiona jedynie różnymi drobnymi wycięciami w postaci strzałek, gałązek lub romboidalnych okienek. Kolejną cechą tych wycinanek jest rytmiczna powtarzalność kogutów, lalek lub ich wzajemnych połączeń. Typ lalki, której podniesione do góry ręce przechodzą nad głową w parę kogutów, to forma charakterystyczna wyłącznie dla Regionu Kołbielskiego.

Właśnie te formy wycinanek ludowych i stosunkowo prosta i oszczędna ornamentyka nadają im cech wyjątkowej oryginalności i pierwotności.

Ta twórczość tak tradycyjna i prosta przyjmowana była z zainteresowaniem i uznaniem oraz jest dowodem dużej wrażliwości estetycznej i umiejętności technicznych prostych kobiet, które nigdy i nigdzie nie uczyły się żadnego artystycznego rzemiosła.
Jedyną ich szkołą w tym zakresie była umiejętność i doświadczenie ich matek i babek.

Wycinanka ludowa jest sztuką przede wszystkim polską. Nie zna jej w takiej postaci żadna inna kultura ludowa Europy. W Polsce występuje tylko na Mazowszu i pograniczu i jest dużym wkładem do polskiej narodowej kultury ludowej.

Więcej informacji na temat wycinanek i twórczości ludowej można poszukać w książkach A. Śledziewskiego oraz J. Grabowskiego.

Wycinanie dla Małgorzaty Belkiewicz to wielka satysfakcja, pasja, radość i przyjemność, którymi chętnie dzieli się z innymi.

Strona artystki:
http://mazowsze_wycinanki.republika...