Czy tylko ja wierze w cos takiego: partnerka/przyjaciolka/kochanka?
Gdzie dominuje cisza, spokoj, zrozumienie bez dramy? Dzielenie sie wlasnym zainteresowaniami, oraz szukanie wspolnych? Spedzanie wolnego czasu w formie zaspokojajace obie strony. Nawet czytanie ksiazki, w odleglych katach kanapy, a jednak pod jednym kocem?
Dbanie o siebie w sposob werbalny/fizyczny?
Czy tylko ja w to wierze?
Mi stuknela 50-tka i mam sie z tym dobrze:)
