11 stycznia 1569 roku przed zachodnim skrzydłem katedry św. Pawła w Londynie odbyło się pierwsze losowanie loterii państwowej w Anglii. Wydarzenie nie odniosło wielkiego sukcesu.
Sprzedanych zostało mniej niż 10 proc. z 400 tys. losów, z których każdy kosztował 10 szylingów. Poddanych królowej Elżbiety I nie zachęcił nawet fakt, że każdy los gwarantował nagrodę. Wśród nich były zarówno srebrne talerze, gobeliny, ale i jackpot, czyli nagroda pieniężna w wysokości aż 5 tys. ówczesnych funtów.
Losy były to kartki papieru, na których pisało się swoje imię oraz „unikalną dewizę”, która często przybierała formę modlitwy lub krótkiego wiersza. Jeden los, który przetrwał z loterii z 1569 roku, głosił: „Boże ześlij dużo dla mnie i moich dzieci, których miałem naprawdę 20 z jedną żoną”.
Losowanie polegało na tym, że najczęściej dziecko, które czasami miało zasłonięte oczy, wybierało los z urny i łączyło go z nagrodą zapisaną na kartce wyciągniętej z innego naczynia. Na głos odczytywana była tylko „dewiza” zwycięzcy. Nazwisko pozostawało tajemnicą, aby chronić tożsamość szczęśliwca.
Kroniki podają, że tego dnia było wyjątkowo zimno. Być może to sprawiło, że żyłka do hazardu narodziła się w Anglikach nieco później. Pieniądze zebrane ze sprzedanych losów zostały przeznaczone na unowocześnienie obrony wybrzeża, co bardzo się przydało w 1588 roku, gdy Anglię chciała podbić hiszpańska Wielka Armada.
_crop_8218.png)
Komentarze
Zgłoś do moderacji