13 listopada w Londynie, w doskonale znanej fanom dobrej muzyki sali Jazz Café, zagrają Tymon Tymański i jego zespół POLISH BRASS ENSEMBLE ze specjalnym gościnnym udziałem pianisty LESZKA MOŻDŻERA.
Na koncert, który odbędzie się w ramach światowej sławy corocznego cyklu London Jazz Festival, zapraszają Megayoga oraz Instytut Adama Mickiewicza.
Co?
TYMON TYMAŃSKI, LESZEK MOŻDŻER + POLISH BRASS ENSEMBLE
Kiedy?
Sobota, 13 listopada 2010
Wejście od 19.00
Gdzie?
KLUB Jazz Cafe Camden
5, Parkway, Camden, London, NW1 7PG
Bilety
£15 (przedsprzedaż)
£20 (w dniu koncertu)
Bilety dostępne: w kasie Jazz Café oraz SeeTickets, HMV, Ticketmaster.
Więcej informacji
www.megayoga.co.uk
www.londonjazzfestival.org.uk
www.jazzcafe.co.uk
Tymon Tymański
Kompozytor, multi-instrumentalista, autor tekstów, felietonista, prozaik. Urodzony 30 września 1968 roku w Gdańsku-Wrzeszczu, od ósmego roku życia pobierał prywatne lekcje nauki na gitarze klasycznej. Swoje pierwsze zespoły prowadził już w szkole podstawowej; w latach 1982-1986 uczył się w trzech kolejnych trójmiejskich liceach. W roku 1984 założył SNI SREDSTVOM ZA UKLANIANIE, nowofalową grupę zainspirowaną Joy Division, The Birthday Party i Pere Ubu, w której śpiewał i grał na gitarze basowej (w składzie tria znaleźli się również gitarzysta Piotr Merta oraz perkusista Bartosz Szmit). W roku 1986 dostał się na anglistykę na Uniwersytecie Gdańskim, gdzie dołączył do TOTARTU, nieformalnej grupy performerskiej wsławionej skandalizującymi akcjami, obrazoburczymi manifestami oraz nowatorską poezją. Współpraca Tymańskiego z TOTARTEM zaowocowała transformacją jego muzyki i radykalną zmianą koncepcji występu scenicznego.
W roku 1988 założył MIŁOŚĆ, najważniejszy zespół polskiego jazzu następnej dekady. Pierwszy, free jazzowy skład Miłości przetrwał dwa lata; współtworzyli go Mikołaj Trzaska (as), Jerzy Mazzoll (cl), Tymański (kontrabas) i Bartosz Szmit (bębny). W drugiej edycji Miłości Mazzolla (MAZZOLL & ARHYTHMIC PERFECTION) zastąpił Tomasz Gwincinski (MAESTRO TRYTONY, ŁOSKOT), natomiast Szmita - niespełna dziewiętnastoletni Jacek Olter. W roku 1991 Gwincinskiego zastąpił świetny, młody pianista Leszek Możdżer; wreszcie w roku 1993 dołączył tenorzysta Maciej Sikała. MIŁOŚĆ z Mikołajem Trzaską, Maćkiem Sikałą, Leszkiem Możdżerem i Jackiem Olterem w składzie święciła triumfy na klubowych scenach i w corocznych ankietach aż do końca lat 90-tych. Została czterokrotnie z rzędu wybrana najlepszym akustycznym zespołem jazzowym roku i ogłoszona najciekawszą grupą dekady (ankiety czytelników i krytyków Jazz Forum). Rozwiązana w lecie 2002 roku, nagrała w sumie siedem albumów, w tym trzy z udziałem legendarnego amerykańskiego trębacza grupy ART ENSEMBLE OF CHICAGO, Lestera Bowiego (ostatni z nich, długo oczekiwany "Nobody's White", ukaże się w 2010 roku.
W międzyczasie w 1992 roku Tymański założył grupę KURY, w składzie której znaleźli się m. in. Jacek Olter oraz znakomity gitarzysta Piotr Pawlak (wcześniej: BIELIZNA). W szeregach KUR na przestrzeni 11 lat działalności pojawili się również Anka Lasocka (KOBIETY), klarnecista Mazzoll, Jacek Stromski (APTEKA, SKAKANKA, GROOVEKOJAD), Rory Walsh (FREDDIE HUBBARD BAND, MEDICINE SUNDAY) oraz Kuba Staruszkiewicz (PINK FREUD). Grupa nagrała trzy płyty, maksi-singiel oraz jeden oficjalny bootleg koncertowy. Szczególnie druga płyta KUR, głośny "P.O.L.O.V.I.R.U.S.", cieszyła się wielką estymą polskich słuchaczy i krytyków oraz nagrodzona została szeregiem nagród (m. in. Fryderyk 1998 i Machiner 98).
Oprócz prowadzenia swych dwóch sztandarowych formacji Tymański udzielał się również jako lider lub członek grup TYMON I TRUPY, CZAN, NRD, THE USERS i MASŁO oraz występował jako aktor (filmy "Segment '76", "Wesele", programy poetycko-satyryczne "Dzyndzylyndzy" i "Brzóska Show"). Założył alternatywną wytwórnię płytową BIODRO RECORDS oraz komponował muzykę do filmów ("Sztos", "Przemiany", "Wesele" i spektakli teatralnych (m. in. "Top Dogs", "Wszystkie dzieła Szekspira", "Monachomachia", "Beztlenowce", "Matka", "Letnicy", "Kształt rzeczy"). W roku 2001 wydał mini-powieść "Chłopi 3", napisaną wspólnie z poetą Zbigniewem Sajnogiem (ex-TOTART) oraz nagrodzony został Paszportem Polityki za całokształt twórczości.
Po rozwiązaniu KUR w grudniu 2003 roku, Tymański skoncentrował się na dwóch nowych projektach i aktywności studyjnej. W roku 2004 jego dwie grupy, alternatywno-rockowa TYMON & THE TRANSISTORS oraz improwizująca TYMAŃSKI YASS ENSEMBLE z Antonim Gralakiem (TIE BREAK, GRAAL, YESHE) i Wojtkiem Mazolewskim (PINK FREUD), nagrały swoje debiutanckie płyty w studiu Biodra. Za muzykę z albumu "Wesele", ścieżkę dźwiękową głośnego i obsypanego trofeami filmu Wojtka Smarzowskiego o tym samym tytule, Tymański otrzymał nagrodę Polskiej Akademii Filmowej Orzeł 2005 oraz Złotą Kaczkę czasopisma "Film". W roku 2007 Tymon & The Transistors wydali kolejną płytę pt. "Don't Panic! We're From Poland"; rok później ukazał się drugi album zespołu Tymański Yass Ensemble pt. "Free Tibet". W międzyczasie do TYE dołączyli legendarny alcista Alek Korecki oraz znakomity trójmiejski tenorzysta Ireneusz Wojtczak.
W roku 2007 Tymański wraz z producentem filmowym Maciejem Chmielem oraz głośnym literatem Jackiem Dehnelem utworzył dziennikarski tercet, firmujący kulturalno-informacyjną aktywność programu Łossskot (TVP 1).
Obecnie Tymański wraz z Grzegorzem Jankowskim (Łossskot), Grzegorzem Halamą Robertem Brylewskim oraz zespołem Transistors pracuje nad musicalem o mocnym tytule "Polskie Gówno. Za nowy album grupy Transistors otrzymał w tym roku nagrode FRYDERYKA, koncertuje też z zespołem YASS ENSEMBLE oraz POLISH BRASS ENSEMBLE.
Leszek Możdżer
Leszek Możdżer jest jednym z najwybitniejszych polskich muzyków jazzowych, pianista światowej klasy, odważny eksplorator, oryginalny twórca posiadający własny język muzyczny. Urodził się 23 marca 1971 roku w Gdańsku, naukę gry na fortepianie rozpoczął w piątym roku życia i przeszedłszy wszystkie szczeble edukacji uzyskał dyplom gdańskiej Akademii Muzycznej w 1996 roku. Jazzem zainteresował się w klasie maturalnej, zdobywał ostrogi w zespole klarnecisty Emila Kowalskiego, a pierwszą próbę z zespołem Miłość odbył na swoje 20 urodziny. W roku 1993 otrzymał wyróżnienie indywidualne na Jazz Juniors, rok później zajął I miejsce w Międzynarodowym Konkursie Improwizacji Jazzowej w Katowicach. Od tamtego czasu zwycięża we wszystkich kolejnych ankietach czytelników "Jazz Forum" w kategorii fortepianu (nieprzerwanie od 1994- 2007), dwa razy został uznany Muzykiem Roku (1995-96), w tej samej roli otrzymał nagrodę Fryderyka (1998).
Leszek Możdżer
Przez sześć lat (1991-97) był członkiem Miłości - najważniejszego jazzowego (i yassowego) zespołu lat 90, z którym nagrał sześć płyt, w tym dwie z Lesterem Bowie. Równolegle (1992-1995) był podporą Kwartetu Zbyszka Namysłowskiego ("Secretly & Confidentially"), "Zbigniew Namysłowski Quartet & Zakopane Highlanders Band" oraz grupy Eryka Kulma Qunitessence (1993-95).
Od połowy lat 90 prowadzi własne zespoły i nagrywa płyty autorskie (m.in. "Talk To Jesus" z Sekstetem i "Facing The Wind" w duecie z amerykańskim kontrabasistą Davidem Friesenem, 1996). Pod własnym nazwiskiem zadebiutował jeszcze w roku 1994 solowym nagraniem "Chopin - Impresje", włączając się tym samym w chopinowski nurt polskiego jazzu. Pięć lat później we Francji ukazał się jego album "Impressions On Chopin". Kolejny solowy krążek to zapis koncertów filharmonicznych (m.in. właśnie interpretacje Chopina), jakie miały miejsce w Kijowie i Lwowie, wydany nakładem krakowskiej oficyny Gowi pt. "Solo In Ukraine 2000-2001". Jeszcze w tym samym roku ukazał się album "Pub700", zawierający muzykę z Trans-opery "Sen Nocy Letniej".
Nagrywał płyty z prawie wszystkimi naszymi najwybitniejszymi muzykami jazzowymi: Tomaszem Stańką ("Pożegnanie z Marią"), Januszem Muniakiem ("One And Four"), Michałem Urbaniakiem ("Live In Holy City"), Piotrem Wojtasikiem ("Lonely City", "Quest" - z Billym Harperem i "Hope" - z Dave'em Liebmanem), Adamem Pierończykiem ("Live In Sofia" i "19-9-1999"), Henrykiem Miśkiewiczem ("Ja nie chcę spać"), Anną Marią Jopek (m.in. "Bosa", "Barefoot", "Upojenie", "Farat", „ID”). Leszek Możdżer występował w prawie wszystkich krajach europejskich, a także w USA, Kanadzie, Brazylii, Urugwaju i Argentynie, Chile (dla 15 000 widzów).
Od lat współpracuje z kompozytorami muzyki filmowej - Zbigniewem Preisnerem (m.in. "Requiem dla mojego przyjaciela", "10 łatwych utworów na fortepian") i mieszkającym w Los Angeles Janem Kaczmarkiem (nagrania dla wytwórni 20th Century Fox oraz Mira Max) - włącznie z nagraniem nagrodzonej Oscarem muzyki do ‘Finding Neverland’. Napisał muzykę do filmu dokumentalnego w reżyserii Sylwestra Latkowskiego "PUB 700", którego sam jest bohaterem, a także do filmu "Nienasycenie" wg Witkacego w reżyserii Wiktora Grodeckiego.
Na uwagę zasługują jego realizacje teatralne: "Hair - Love, rock musical" (Teatr Muzyczny w Gdyni), "Tango z Lady M." (Polski Teatr Tańca w Poznaniu), "Psychosis 4.48" - Sary Kane, w reżyserii Grzegorza Jarzyny (sztuka wystawiana w Dusseldorfie) i "Rewizor" Gogola (Teatr Dramatyczny w Warszawie). Jest autorem muzyki do spektaklu "Mandarynki i pomarańcze" do wierszy Tuwima (Operetka Wrocławska), trans-opery "Sen nocy letniej" wg Szekspira, wystawianej w Teatrze Muzycznym w Gdyni oraz musicalu "Scat" (Teatr Capitol we Wrocławiu) w reż. Wojtka Kościelniaka. W kwietniu 2007 skomponował muzykę do spektaklu ‘Śluby Panieńskie’ w reż. Jana Englerta w Teatrze Narodowym. W październiku 2007 odbyła się premiera spektaklu ‘Operetka’ w reż. Michała Zadary ( Teatr Muzyczny Capitol we Wrocławiu), z muzyką Leszka Możdżera.
Interesująca jest również jego autonomiczna twórczość pozajazzowa - napisał "Psalmy Dawidowe" na chór i kwartet jazzowy, występował z wiolonczelistą Adamem Klockiem (wykonując wspólnie z nim zarówno sonaty Bacha, jak i tematy jazzowe), a także z Orkiestrą Aukso Marka Mosia ("Siedem miniatur na fortepian improwizowany i smyczki"). Jest uczestnikiem specjalnego projektu Ola Walickiego Metalla Pretiosa. Na zaproszenie Pata Metheny grał z międzynarodową orkiestrą Jazz Baltica na festiwalu w Salzau (Niemcy). We wrześniu 2004 Leszek Możdżer wystąpił z Adamem Makowiczem na koncertach w Carnegie Hall w Nowym Jorku. Wydarzenie to nazwane zostało kulminacyjnym momentem polskiej pianistyki jazzowej.
Jego koncert na dwa fortepiany z Adamem Makowiczem w Carnegie Hall ukazał się na płycie i obok wydanego w czerwcu 2004 albumu solowego PIANO uzyskał status podwójnie platynowej płyty. Rok 2004 to jeszcze album PUB700 i krążek z zapisem DVD koncertu pianisty PIANO LIVE. Posypały się też nagrody. Najważniejsze z nich to PASZPORT POLITYKI, Dolnośląski Brylant Roku i Nagroda Kulturalna Prezydenta Miasta Gdańska.
W roku 2005 Leszek Możdżer nagrał autorski album ‘The Time’, w trio ze szwedzkim kontrabasistą i wiolonczelistą Larsem Danielssonem i wirtuozem instrumentów perkusyjnych – Zoharem Fresco z Izraela. Płyta, której premiera odbyła się pod koniec września już na początku grudnia osiągnęła status Podwójnej Platynowej Płyty.
Na początku 2006 roku, Leszek na zaproszenie Jan A.P. Kaczmarka udał się do Stanów Zjednoczonych, gdzie wziął udział w koncercie inaugurującym działalność Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej.
W lutym 2006 kapituła Fundacji Kultury odznaczyła Leszka Możdżera wraz z Jerzym Jarockim Wielką Nagrodą Fundacji Kultury, odznaczenie to przyznawane jest osobom, których dokonania artystyczne miały szczególny wpływ na polską kulturę. W październiku podczas uroczystej inauguracji roku akademickiego 2006/2007 na Akademii Ekonomicznej w Krakowie, Leszek Możdżer został uhonorowany nagrodą „Złota Batuta za Zasługi dla Kultury Polskiej”.„Złota Batuta” to wyróżnienie przyznawane od 2000 roku wspólnie przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Akademię Ekonomiczną w Krakowie oraz Stowarzyszenie Kultury Akademickiej „Instytut Sztuki”. W 2007 Leszek Możdżer zostaje wyróżniony nagrodą Ministerstwa Spraw Zagranicznych za promocję Kultury Polskiej w świecie.
W listopadzie 2006 ukazała się druga płyta Leszka Możdżera w trio z Larsem Danielssonem i Zoharem Fresco ‘ Between us and the light’. Dość dodać, iż druga płyta trio w dwa tygodnie od premiery uzyskała status Podwójnej Platyny.
Kwiecień 2007 to międzynarodowa premiera płyty PASODOBLE nagranej w duecie z Larsem Danielssonem dla niemieckiej wytwórni ACT oraz premiera albumu Przemka Dyakowskiego MELISA, którego Leszek jest producentem, autorem kilku kompozycji jak również wykonawcą kilku partii fortepianowych. Album MELISA otrzymał status Złotej Płyty.
Listopad 2007 to premiera kolekcjonerskiego wydania płyty LIVE z zapisem dwóch wspaniałych koncertów trio Leszka Możdżera zrealizowanych podczas trasy koncertowej promującej płytę Between Us And The Light(2006) oraz The Time (2005).
Rok 2008 poza wieloma sukcesami podczas koncertów zarówno w Polsce jak i za granicą (Chiny, Korea Południowa, Włochy, Niemcy, Irlandia, Czechy i Słowacja), przyniósł kolejne nowe projekty. Wraz w Philem Manzanerą oraz innymi muzykami, Leszek Możdżer nagrał płytę FIREBIRD VII. W roku 2008 Leszek Możdżer skomponował specjalnie dla Akademickiego Chóru Uniwersytetu Gdańskiego z okazji jego 35 lecia mszę: MISSA GRATIATORIA.
Wraz z Andrzejem Bauerem – wybitnym wiolonczelistą oraz Michałem Skrokiem, czyli m.bunio.s, hit makerem, Leszek Możdżer wciąż „przenoszą sztukę układania dźwięków w przestrzeń, w której Witold Lutosławski sam nigdy nie przebywał”. Projekt LUTOSPHERE, kilkukrotnie już w tym roku prezentowany publiczności, wciąż czeka na wydanie.
Komentarze
Zgłoś do moderacji